Κυριακή 26 Ιουνίου 2011

Η διακήρυξή μας: Και οι φορολογούμενοι έχουμε δικαιώματα

Αγαπητοί συμπατριώτες,

Συγκεντρωθήκαμε εδώ για να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας, μόνοι εμείς οι φορολογούμενοι σε ολόκληρη την Ελληνική κοινωνία, που κανείς δεν μας αναγνωρίζει 'κεκτημένα δικαιώματα'.

Θέλουμε να θυμήσουμε σε όλους όσους υπεραμύνονται 'κεκτημένων δικαιωμάτων' που αποκτήθηκαν και συντηρούνται για δεκαετίες με δανεικά, αλλά και σ' αυτούς που τους υποστηρίζουν, ότι το κάνουν με τα δικά μας χρήματα και με τα χρήματα των παιδιών μας. Θέλουμε να τους θυμίσουμε το προφανές πως δεν υπάρχουν δωρεάν γεύματα. Ό,τι κάποιος εισπράττει, δίκαια ή άδικα, κάποιος άλλος από μας τους φορολογούμενους, δίκαια ή άδικα το καταβάλλει.

Θέλουμε να τονίσουμε ότι:

  1. Οι τεράστιες μισθολογικές δαπάνες του δημοσίου που φτάνουν στο 70% των δημοσίων εσόδων και το 75% των δημοσίων δαπανών χωρίς του τόκους...
  2. Η δαπάνη για την δημόσια διοίκηση που είναι η μεγαλύτερη στις χώρες του ΟΟΣΑ, με αποτελεσματικότητα από τις τελευταίες στις χώρες της ΕΕ...
  3. Οι τεράστιες ζημιές των ΔΕΚΟ, πολλές των οποίων έχουν μισθολογική δαπάνη μεγαλύτερη των εσόδων τους, και πληρώνουν μισθούς τριπλάσιους των αντίστοιχων του ιδιωτικού τομέα...
  4. Οι ζημιογόνες επιχειρήσεις των ΟΤΑ, και η καθαριότητα που στοιχίζει πάνω από 3 φορές περισσότερο όταν γίνεται από δημοτικούς υπαλλήλους, έναντι επιχειρήσεων στον ιδιωτικό τομέα...
  5. Η φοροδιαφυγή, που οι δημόσιοι υπάλληλοι αμοιβόμενοι με μισθούς διπλάσιους των αντίστοιχων του ιδιωτικού τομέα, δεν καταφέρνουν να συλλάβουν...
  6. Η εισφοροδιαφυγή που καταλήγει σε τρύπες των ταμείων που καλύπτει ο προϋπολογισμός...
  7. Οι πρόωρες συντάξεις, που δεν έχουν ούτε ανταποδοτικές εισφορές ούτε καλό λόγο...
  8. Οι ψεύτικες αναπηρικές συντάξεις...
  9. Οι μονιμοποιήσεις των συμβασιούχων που έχουν ως αποτέλεσμα να σταματούν κι αυτοί να εργάζονται και να χρειάζονται καινούριοι για να κάνουν την δουλειά που οι μόνιμοι θα έπρεπε να κάνουν εξ αρχής...
  10. Οι ετήσιες παροχές που ανακοινώνονται στην ΔΕΘ, και οι περιοδικές πρόσθετες παροχές στις εκλογικές χρονιές...
  11. Τα τεράστια κέρδη των φαρμακοποιών, και τα τεράστια ελλείμματα του συστήματος υγείας...

...είναι λίγα μόνο χτυπητά παραδείγματα των άπειρων τρόπων με τους οποίους παραβιάζονται τα δικαιώματά μας. Δηλώνουμε ότι έχουμε κι εμείς δικαιώματα, μη κεκτημένα μεν και κατάφωρα παραμελημένα κατ' εξακολούθηση, όχι όμως γι' αυτό λιγότερο δίκαια ή προφανή. Έχουμε το δικαίωμα σε φορολογία που είναι:

  1. Σταθερή
Αλλάζει σπάνια και μας επιτρέπει να προγραμματίζουμε την ζωή μας μακροπρόθεσμα χωρίς δυσάρεστες εκπλήξεις.

  1. Απλή
Εύκολη για τους συνεπείς, δύσκολη για τους ασυνεπείς όση τεχνογνωσία κι αν μπορούν να επιστρατεύσουν. Χωρίς παραθυράκια κι εξαιρέσεις, χωρίς φωτογραφικές διατάξεις, χωρίς πολύπλοκες προϋποθέσεις, χωρίς ασάφειες ή αντιφάσεις, για να μας απαλλάσσει από τον βραχνά της συναλλαγής με τους ελεγκτές, αλλά και από την ανάγκη λογιστή, τουλάχιστον για συνήθεις περιπτώσεις.

  1. Διαφανής

Εύκολο να διαπιστώσει οποιοσδήποτε ενδιαφέρεται, ποιές κοινωνικές ομάδες την επιβαρύνονται, σε ποιό βαθμό και για ποιούς λόγους. Ομοίως ποιές κοινωνικές ομάδες επωφελούνται απ' αυτήν, σε ποιό βαθμό και για ποιούς λόγους.

  1. Λογικού ύψους
Συντηρεί το κράτος που χρειάζεται για την ομαλή λειτουργία των θεσμών και της οικονομίας και την κοινωνική προστασία των αδυνάτων οικονομικά, όχι όμως αργόμισθους, σπατάλες ή αδικαιολόγητα προνόμια. Μας επιτρέπει να αξιοποιούμε το μέγιστο δυνατό από τα χρήματα που κερδίζουμε με τον κόπο μας, όπως επιλέγουμε οι ίδιοι.

  1. Δίκαιη
Περιλαμβάνει όλα τα εισοδήματα και τις συναλλαγές των πολιτών κατά τις οικονομικές τους δυνατότητες, και όχι δυσανάλογα τα 'μικρά ψάρια' ή τις επόμενες γενιές. Επίσης η ωφέλεια απ' αυτήν κατανέμεται δίκαια σε όλους τους πολίτες κατά τις ατομικές και κοινωνικές ανάγκες, με αποφάσεις ορθολογικές, διαφανείς και δημοκρατικά νομιμοποιημένες.

  1. Συνεπής
Ανταμείβει τους ειλικρινείς και δίνει ισχυρά αντικίνητρα στους φοροφυγάδες. Δεν χρησιμοποιείται ως αντάλλαγμα παράνομης δραστηριότητας και αυθαιρεσίας (περαιώσεις, νομιμοποιήσεις αυθαιρέτων, κίνητρα για αποφυγή ελέγχων).

  1. Εύχρηστη
Χωρίς περιττή γραφειοκρατεία, χωρίς αναμονή σε ουρές, χωρίς ταλαιπωρία και χάσιμο χρόνου, χωρίς δηλώσεις των ίδιων στοιχείων ξανά και ξανά, σε διαφορετικές στιγμές και διαφορετικές υπηρεσίες.

  1. Ανταποδοτική
Προσφέρει σε αντάλλαγμα ποιοτικές κρατικές υπηρεσίες για όλους τους πολίτες και, στα πλαίσια των οικονομικών δυνατοτήτων μας, εύλογη και αποτελεσματική προστασία των λίγων πραγματικά αδυνάτων της κοινωνίας.


Θέλουμε να καταγγείλουμε όλες τις συνιστώσες του πολιτικού συστήματος, για απίστευτη παραμέληση των δικαιωμάτων αυτών, με τρόπο ακραία κυνικό και κατ' εξακολούθηση:

  1. Τους πολιτικούς
Γιατί με τις ψηφοθηρικές τους παροχές, φέρονται σαν το κράτος να γεννά χρήματα δωρεάν, και κάνουν πως δεν ξέρουν ότι κάθε ευρώ που πληρώνεται από το δημόσιο οπουδήποτε, υπάρχει ένας από μας που το παράγει με τον κόπο του.

  1. Τις δημόσιες υπηρεσίες

    Γιατί ενώ πληρώνονται από μας, δεν μας σέβονται ως εργοδότες τους και δεν υπερασπίζονται τα δικαιώματά μας, αντίθετα, με την συναλλαγή και την διαφθορά, συνεταιρίζονται με τους φοροφυγάδες στην στυγνή εκμετάλευσή μας. Επιπλέον δεν μας σέβονται και ως πελάτες τους, και μας ταλαιπωρούν συχνά λόγω των δικών τους αδυναμιών και χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα.

  2. Τα ΜΜΕ
Γιατί υιοθετούν με πολύ μεγάλη ευκολία και λαϊκισμό που συναγωνίζεται εκείνο των πολιτικών, όλα τα αιτήματα ως 'δίκαια', χωρίς να δίνουν βήμα και προσοχή και στην δική μας άποψη. Είμαστε εμείς που καλούμαστε κάθε φορά να φέρουμε το οικονομικό βάρος και περιμένουμε εύλογα να εκπροσωπούμαστε με επάρκεια στον δημόσιο διάλογο, και να αξιολογείται με προσοχή κι ο δικός μας κόπος σε σχέση με το εύλογο του οποιουδήποτε αιτήματος.

  1. Τους πολίτες
Γιατί ξεχνούν με μεγάλη ευκολία ότι κάθε μισθός και κάθε προνόμιο που δεν κερδίζεται με ισοδύναμο κόπο, αλλά και κάθε αποφυγή υποχρέωσης, είναι κλοπή σε βάρος μας.

Ζητάμε σχετικά δύο συγκεκριμένα πρακτικά μέτρα σε σχέση με τον δημόσιο διάλογο:

  1. Να αλλάξει το ερώτημα της συζήτησης για τα δημόσια οικονομικά από το 'πώς θα βρούμε αυτά που χρειαζόμαστε;' σε 'πώς θα ξοδέψουμε αυτά που έχουμε;'.
  2. Να μην θεωρείται ως σοβαρή και να μην τίθεται στον δημόσιο διάλογο καμία πρόταση, για οποιαδήποτε παροχή ανεξαιρέτως, αν ο φορέας που την προτείνει, πολιτικός, κόμμα, συνδικαλιστής, κοινωνική ομάδα, πολίτης, δεν περιλαμβάνει σ' αυτήν, όχι μόνο την κοστολόγησή της αλλά και τον τρόπο που αυτή θα καλυφθεί (μείωση άλλης δαπάνης, αύξηση φόρου και ποιού, αύξηση δανεισμού, επιβάρυνση συγκεκριμένων καταναλωτών κλπ.).


Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η χώρα μας βρίσκεται αυτή την εποχή σε δεινή οικονομική κατάσταση. Κληθήκαμε πρώτοι εμείς, να βάλουμε για ακόμα μια φορά πλάτη:

  1. Με τις αυξήσεις στους έμμεσους φόρους, των καυσίμων και του ΦΠΑ, που τα πληρώνουμε ακόμα κι αν βρεθήκαμε στην ανεργία, εξ αιτίας της κρίσης των δημόσιων οικονομικών, και συχνά χωρίς να έχουμε συμμετάσχει στα 'κέρδη' από τις εποχές παχιών αγελάδων.
  2. Με τις επανειλλημένες έκτακτες εισφορές στις επιχειρήσεις.
  3. Με την εκβιαστική συμμετοχή σε 'περαιώσεις', ακόμα κι όταν είμαστε συνεπείς, υπό την αθέμιτη απειλή ελέγχων που με χρήση της δαιδαλώδους νομοθεσίας μπορούν πάντα να 'εφευρίσκουν' ανούσιες τυπικές παραβάσεις.
  4. Με την ανεργία που τα παραπάνω προκάλεσαν σε εκατοντάδες χιλιάδες από μας, επιβαρύνοντας υπέρμετρα τις επιχειρήσεις που είχαμε, ή τις επιχειρήσεις στις οποίες εργαζόμασταν.

Όλ' αυτά, την ίδια στιγμή που δεν έχει γίνει τίποτα ουσιαστικό για την διόρθωση κραυγαλέων και άδικων προνομίων άλλων ομάδων με πολιτική επιρροή και δυνατότητες πίεσης.

Και τώρα ακούμε ότι αυτά δεν υπήρξαν αρκετά, και θα κληθούμε και πάλι, με νέες αυξήσεις, να βγάλουμε τα κάστανα απ' την φωτιά, όταν απ' όλα τα παραδείγματα που αναφέρονται στην αρχή, δεν έχει διορθωθεί εν τω μεταξύ ούτε ένα!

Ε λοιπόν, ως εδώ! Φτάνει πια! Οι φορολογούμενοι έχουμε κι εμείς δικαιώματα! Το πρόβλημα του δημοσίου είναι:

  1. Πρωτίστως πρόβλημα τεράστιων αναποτελεσματικών και κοινωνικά άδικων δαπανών.
  2. Πρόβλημα εσόδων μόνο υπό την έννοια της ισχνής φορολογικής βάσης και της διαφυγούσης φορολογίσιμης ύλης.

Ζητάμε επιτακτικά και καλούμε όλους τους φορολογούμενους να ενώσουν την φωνή τους με την δική μας:

Ναι στην μείωση των δημόσιων δαπανών! Ναι στην πάταξη της φοροδιαφυγής! Όχι στην αύξηση των φόρων!

3 σχόλια:

  1. "Οι τεράστιες μισθολογικές δαπάνες του δημοσίου που φτάνουν στο 70% των δημοσίων εσόδων και το 75% των δημοσίων δαπανών χωρίς του τόκους..."
    Χαχα 70%; Που τα μάθατε αυτά τα μαθηματικά βρε παιδιά;
    Στον Προϋπολογισμό 2012, σελ. 44
    Για το 2011:
    Έσοδα..........54673
    Μισθοί ΔΥ......15230
    Συντάξεις ΔΥ....6500
    Τόκοι..........16380
    Άρα:
    οι μισθοί ΔΥ είναι 28,7% των εσόδων
    οι συντάξεις ΔΥ είναι 11,9% των εσόδων
    οι τόκοι είναι 30% των εσόδων -περισσότεροι από τούς μισθούς των ΔΥ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δημόσιες δαπάνες και φόροι % του ΑΕΠ στην Ελλάδα (Μέσος όρος 1995-2009). Σε παρένθεση το αντίστοιχο ποσοστό στην ΕΕ15.

    Δημόσιες δαπάνες...............45,3 (47,84)
    Μισθοί δημοσίων υπαλλήλων......10,9 (10,8)
    Δαπάνες εκπαίδευσης.............2,9 (5,2)
    Δαπάνες υγείας..................4,4 (6,4)
    Δαπάνες κοινωνικής προστασίας...17,2 (18,8)

    Δημόσια έσοδα...................39,3 (45,5)
    Έσοδα από φόρους και εισφορές...34,1 (41,3)
    Φορολογικά έσοδα................21,2 (27,2)
    εισφορών στην κοινωνική ασφάλιση.12,9 (14,3)
    Φόροι επί του εισοδήματος, πλούτου, κλπ..8,0 (13,2)

    Συμπέρασμα: έχουμε
    α) τα ίδια μισθολογικά έξοδα με τον μ.ο. της ΕΕ (παρότι πληρώνουμε 70%(!) παραπάνω ένστολους)
    β) 2,5% του ΑΕΠ λιγότερες δαπάνες από τον μ.ο. της ΕΕ και
    γ) 6,2%(!) του ΑΕΠ λιγότερα έσοδα.
    Ποιος δεν πληρώνει φόρους; Ο πραγματικός φορολογικός συντελεστής (ITR) στην Ελλάδα ήταν το 2006
    - για το κεφάλαιο 15,8% (ΕΕ25 33%)
    - για την εργασία 35,1% (ΕΕ25 36,4%)

    Έτσι, σύμφωνα με την ΓΓΠΣ και «Το «Βήμα»:
    «Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι αποτελούν για άλλη μια φορά τα συνήθη φορο-υποζύγια καθώς υπολογίζεται ότι το 2010 κατέβαλαν το 55,54% των φόρων (7,02 δις ευρώ) από τα συνολικά 12,64 δις που εισέπραξε η Εφορία.
    Αντίθετα, τα νομικά πρόσωπα (επιχειρήσεις) κατέβαλαν μόλις το 28,67% (3,6 δις) επί του συνόλου, ενώ οι ελεύθεροι επαγγελματίες το 16,79% (2,1 δις).»
    Δλδ ενώ η αναλογία μισθοί (και συντάξεις)/κεφάλαιο είναι 35/65 η αναλογία τους σε άμεσους φόρους είναι 55/45! Αν όλοι πλήρωναν φόρους όπως οι μισθωτοί το κράτος θα εισέπραττε 7,3 δις επιπλέον τον χρόνο. Σε μια τέτοια περίπτωση όμως δεν θα είχαν εισπράξει οι διαφόρων ειδών δανειστές 630 δις(!) από το 1985 ως το 2011 ούτε οι επιχειρηματίες μας (μικροί και μεγάλοι) θα είχαν πάνω από 280 δισ€ στο εξωτερικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Η φοροδιαφυγή, που οι δημόσιοι υπάλληλοι αμοιβόμενοι με μισθούς διπλάσιους των αντίστοιχων του ιδιωτικού τομέα, δεν καταφέρνουν να συλλάβουν..."
    Οι εφοριακοί ψηφίζουν τα φορολογικά νομοσχέδια που απαλλάσσουν το κεφάλαιο από φόρους; Ποιός προστατεύει ΜΕ ΝΟΜΟΥΣ τις off shore και το transfer pricing για να γίνεται εξαγωγή αφορολόγητων κερδών; Γιατί δεν ψηφίζεται περιουσιολόγιο και "πόθεν έσχες" για όλους;

    «Οσάκις υποκύπτομεν εις τας πιέσεις των διαφόρων συμφερόντων προσπαθούμεν να δικαιολογήσωμεν την συνθηκολόγησιν ταύτην (φοροαπαλλαγή, φοροδιαφυγή κτλ) λέγοντες ότι δεν κάμνομεν φορολογικήν πολιτικήν, αλλά πολιτικήν ναυτιλιακήν, βιομηχανικήν, τραπεζικήν, εμπορικήν… Το αποτέλεσμα μοιραίως είναι η επιβολή ολοκλήρου τού φορολογικού βάρους επί των οικονομικά ασθενεστέρων»
    Κυριάκος Βαρβαρέσος, 1952(!)
    http://cornel.capitalblogs.gr/showArticle.asp?id=31691&blid=95

    ΑπάντησηΔιαγραφή