Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2011

Ο νόμος είναι νόμος!

Διαβάζω ότι αντί για καταλόγους με ονόματα υπεράριθμων υπαλλήλων για να μπουν σε Εργασιακή Εφεδρεία, δεκάδες διοικήσεις ΔΕΚΟ απέστειλαν επιστολές που αντίθετα αναφέρουν τις ελλείψεις τους σε προσωπικό. Παράξενο; Απροσδόκητο; Κάθε άλλο!

Το παράξενο είναι ότι δεν έκαναν το ίδιο όλες (κάποιες προς το παρόν παίζουν "κατενάτσιο" ζητώντας διευκρινίσεις, παράταση, κλπ.). Όχι μόνο λόγω των τρομακτικών πιέσεων που προφανώς δέχονται από τους μισθωτούς τους και τα συνδικάτα τους, αλλά και λόγω του νόμου του Parkinson.

Σε μελέτες που έκανε ο Cyril Northcote Parkinson στα μέσα του 20ου αιώνα στην γραφειοκρατία του Βρετανικού Ναυτικού, ανακάλυψε τον περίφημο νόμο του (που είναι άσχετος με την αρρώστια του Parkinson) ότι "η γραφειοκρατία επεκτείνεται συνεχώς, και με ρυθμό ανεξάρτητο με το έργο που έχει να παράξει"! Απέδωσε την αύξηση αυτή σε δύο αίτια:

1) Κάθε γραφειοκράτης θέλει να πολλαπλασιάζει τους υφιστάμενούς του.
2) Οι γραφειοκράτες παράγουν έργο ο ένας για τον άλλον που είναι άχρηστο για την κοινωνία αλλά αυξάνει όσο αυξάνονται οι ίδιοι.

Συγκεκριμένα παρατήρησε ο Parkinson, και μετά διατύπωσε με μαθηματικό τύπο, ότι η γραφειοκρατία η σχετική με τις αποικίες της Μεγάλης Βρετανίας, αυξανόταν σε πληθυσμό την ίδια εποχή που οι ίδιες οι αποικίες υπό την ευθύνη της μειώνονταν σε αριθμό!

Την πίεση των συνδικαλιστών, το πελατειακό κράτος και την έκταση της έλλειψης ελέγχου από την ελληνική δημόσια διοίκηση, ούτε καν τις έλαβε υπ' όψιν του...

Ο νόμος λοιπόν είναι νόμος για τις διοικήσεις των ΔΕΚΟ! Αλλά ποιός νόμος; Όχι κάποιος νόμος της Ελληνικής Πολιτείας, που ψηφίστηκε από την Βουλή και τηρείται από τους λειτουργούς της. Όχι οποιοσδήποτε νόμος που προσπαθεί να εξορθολογήσει το μέγεθος του δημοσίου εις όφελος της οικονομίας και, μεσοπρόθεσμα, όλης της κοινωνίας, αλλά ο νόμος του Parkinson που προβλέπει επακριβώς πώς κάθε γραφειοκρατία φροντίζει να απομυζά τους φορολογούμενους όλο και περισσότερο._

Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2011

Και το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων στους φορείς που δεν δίνουν ... λογαριασμό

Το ιστολόγιο έχει ήδη ασχοληθεί με το θέμα οργανισμών που χρηματοδοτούνται από τους φορολογούμενους αλλά δεν θεωρούν ότι υπάρχει λόγος να λογοδοτούν σ' εμάς. Αλήθεια, καιρό έχουμε να μάθουμε, πόσοι είναι τώρα οι οργανισμοί;

Ο κύριος λόγος του σχολίου όμως είναι ότι πρόσφατα και η Σύγκλητος του Πανεπιστημιου Ιωαννίνων προστέθηκε σ' αυτούς που θέλουν να πληρώνουμε οι φορολογούμενοι για να κάνουν εκείνοι ό,τι νομίζουν.

Συγχαρητήρια στους ακαδημαϊκούς της Ηπείρου, για το καλό τους παράδειγμα στην προσπάθεια ανάταξης της Ελληνικής Οικονομίας, και για τον σεβασμό τους στα δικαιώματα των φορολογούμενων!

Ως επιβράβευση της αξιέπαινης πρωτοβουλίας τους, ζητούμε επιτακτικά από την κυβέρνηση να πάρει κι εκείνη με την σειρά της την πρωτοβουλία εκ μέρους μας και να σταματήσει κάθε χορήγηση χρημάτων μας στους ... αυτεξούσιους ακαδημαϊκούς!

Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2011

Πλεονάζον προσωπικό ή ελλειμματικό;

"...υπάρχει πλεονάζον προσωπικό στο Δημόσιο και πρέπει να υπάρξει εκλογίκευση", δήλωσε ο κ. Βενιζέλος

Δύο χρόνια μετά που η κυβέρνησή του κόμματός του βρίσκεται στην εξουσία, διαχειριζόμενη μια κατάσταση ακραίας οικονομικής κρίσης, ο κ. Βενιζέλος και η κυβέρνηση διαπιστώνουν αυτό που είναι γνωστό σε όλους τους Έλληνες από δεκαετίες, και αυτό που και σ' έναν εξωγήινο θα ήταν ορατό δια γυμνού οφθαλμού εντός πέντε λεπτών από την στιγμή που θα βρισκόταν εντός οποιασδήποτε δημόσιας υπηρεσίας ή επιχείρησης.

Η δήλωση έρχεται λίγες μέρες μετά που ο κ. Βενιζέλος ανακοίνωσε καινούρια φορολογικά μέτρα για να συνεχίσει η κυβέρνηση να συντηρεί αυτό το "πλεονάζον προσωπικό" εις βάρος των φορολογούμενων και των ανέργων, αλλά ακόμα και εύπορων συμπολιτών μας που με κόπο απέκτησαν οικονομική άνεση και έκαναν "το λάθος" να την επενδύσουν σε ακίνητη περιουσία.


Το κυριότερο πρόβλημα της Ελληνικής οικονομίας, η κυβέρνηση το διαπιστώνει δύο χρόνια μετά, κι αφού έφερε την οικονομία στο κατώτατο σκαλοπάτι των διεθνών αξιολογήσεων από πλευράς πιστωτικού κινδύνου, και στην εκτίμηση ότι θα αναγκαστεί να κηρύξει στάση πληρωμών με πιθανότητα 99,9%! Κι αυτή ακόμα την όψιμη διαπίστωση, πολύ αμφιβάλλω αν θα την είχε κάνει έστω και τώρα χωρίς την ασφυκτική πίεση της Τριμερούς αλλά, και κυρίως, της προοπτικής να μην δωθεί η επόμενη απαραίτητη περιβόητη 6η δόση.

 "...Το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης καταγράφει την πραγματική κατάσταση παντού στον στενό δημόσιο τομέα και εμείς ως Υπουργείο Οικονομικών σε συνεργασία με τα άλλα Υπουργεία στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.", συμπλήρωσε ο κ. Βενιζέλος. Τώρα! Δύο χρόνια μετά... Ένα σχεδόν χρόνο μετά που ο αντιπρόεδρος κ. Πάγκαλος ασχολείται με το ζήτημα, με πενιχρότατα θετικά για τους φορολογούμενους αποτελέσματα.

Η άποψή μου είναι ότι το πρόβλημα δεν χρειάζεται καταγραφή, είναι πια αυταπόδεικτο. Και δεν είναι τόσο το οικονομικό και κοινωνικό πρόβλημα του πλεονάζοντος προσωπικού στην δημόσια διοίκηση. Είναι κυρίως το ελλειμματικό προσωπικό στην πολιτική ηγεσία. Ελλειμματικό έντονα, όχι σε πλήθος αλλά σε ικανότητες. Όχι σε εμπειρία, αλλά σε πολιτικό θάρρος και διορατικότητα. Υπερβολικά "έμπειρο" θα έλεγα, σε μια εποχή που καλεί τόσο έντονα για ριζικές αλλαγές, ώστε η "εμπειρία"  συνιστά σοβαρό παθητικό. Ελλειμματικότατο να ανταποκριθεί στις ανάγκες των καιρών, δυσανάλογα μεγάλες είναι αλήθεια, σε σχέση με άλλες εποχές. Ανεπαρκέστατο πέρα από κάθε απαισιόδοξη πρόβλεψη, στην δυνατότητά του να οδηγήσει την χώρα σε δρόμο εξόδου από την κρίση.

Σε οποιαδήποτε προοδευμένη δημοκρατική πολιτεία, η κυβέρνηση θα είχε εξαναγκαστεί σε παραίτηση όταν οι διεθνείς αξιολογήσεις της οικονομίας έφερναν την χώρα, παρά την σημαντικότατη βοήθεια των εταίρων της, σε διεθνή αρνητικά ρεκόρ. Αποδώθηκε τότε αυτό στις "κακές εταρείες αξιολόγησης", και ελάχιστοι σκέφτηκαν ότι όλος ο πλανήτης από τις ίδιες, καλές ή κακές, εταιρείες αξιολογείται, και έχει καλύτερες επιδόσεις από την Ελληνική. Θα είχε στην συνέχεια εξαναγκαστεί σε παραίτηση όταν για πολλοστή φορά αποτύγχανε σε κρίσιμους στόχους που η ίδια συμφώνησε, όχι γιατί υπήρξε κάποια απροσδόκητη αρνητική εξέλιξη, αλλά γιατί δεν έπραξε τα συμφωνηθέντα και αναγκαία με κρίσιμο χαρακτήρα μέτρα. Θα είχε τέλος εξαναγκαστεί σε παραίτηση όταν αποδείχθηκε ότι, ακόμα και μ' αυτές τις συνθήκες, αυξάνει αντί να μειώνει το δημόσιο, ενώ δέχεται και η ίδια ότι υπάρχει "πλεονάζον προσωπικό".

Τίποτα απ' αυτά δεν υπήρξε δυστυχώς αρκετό. Υπάρχει άραγε καιρός ακόμα; Μάλλον όχι, όσον αφορά την χρεωκοπία, ίσως ναι, όσον αφορά άλλες μεγάλες καταστροφές που καραδοκούν. Σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση έχει καθυστερήσει κατά πολύ, όχι πια τα απαραίτητα και υπεσχημένα μέτρα, αλλά την παραίτησή της που είναι αυτή την στιγμή το πλέον απαραίτητο και μόνο ενδεδειγμένο μέτρο! Το πρόβλημα του πλεονάζοντος διοικητικού προσωπικού είναι το σοβαρότερο διαρθρωτικό πρόβλημα της οικονομίας. Το σοβαρότερο όμως πρόβλημα της χώρας είναι εκείνο του ελλειμματικού προσωπικού της πολιτικής της ηγεσίας...

Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011

Έλληνες Φορολογούμενοι: Γιατί ο Σύλλογος δεν προσφεύγει κατά της "Ειδικής Εισφοράς Αλληλεγγύης";




Κατά τις τελευταίες μέρες, δεχόμαστε πλήθος ερωτημάτων για το εάν ο Σύλλογος προτίθεται να προσφύγει  κατά του άρθρου 29 του ν. 3986/2011, δηλαδή του άρθρου που αφορά στην “Ειδική Εισφορά Αλληλεγγύης Φυσικών Προσώπων”.

Το εάν θα έπρεπε να προσφύγει ο Σύλλογος κατά του άρθρου αυτού, ήταν κάτι που μας απασχόλησε ιδιαίτερα στις συναντήσεις που είχαμε με το νομικό τμήμα του Συλλόγου.

Αποφασίσαμε να μην προσφύγουμε κατά του άρθρου αυτού και να υποβάλουμε προσφυγή μόνον κατά του άρθρου 31 του ιδίου νόμου (Τέλος Επιτηδεύματος) (δείτε σχετικό άρθρο: http://www.forologoumenos.gr/permalink/9432.html), για τους παρακάτω λόγους:

α) Η τεκμηρίωση της αντισυνταγματικότητας του συγκεκριμένου άρθρου είναι επισφαλής και χωρίς μεγάλες πιθανότητες να γίνει αποδεκτή. Αντίθετα, η τεκμηρίωση της αντισυνταγματικότητας στο τέλος επιτηδεύματος είναι πιο εύκολη και οι πιθανότητες να γίνει δεκτή η προσφυγή του Συλλόγου, είναι μεγάλη.

β) Μία αποτυχημένη (λόγω των παραπάνω δυσχερειών) προσφυγή κατά της “Εισφοράς Αλληλεγγύης”, θα διακινδύνευε μελλοντικές κινητοποιήσεις πολιτών, σε ζητήματα στα οποία θα είχαν σοβαρές πιθανότητες να δικαιωθούν. Η “κινητοποίηση” των φορολογούμενων σήμερα, είναι ένα πρωτοφανές φαινόμενο το οποίο ο Σύλλογος δε θα ήθελε να διακινδυνεύσει στα πρώτα του βήματα.

γ) Η ουσία της πρώτης μαζικής προσφυγής, για φορολογικά θέματα, στην ιστορία της Ελλάδας, έχει βεβαίως την οικονομική διάσταση, η οποία είναι πολύ σημαντική. Έχει όμως και έναν βαθύτατο συμβολισμό: Τη μαζική και οργανωμένη αντίσταση των πολιτών. Εάν οι φορολογούμενοι πολίτες κερδίσουμε την πρώτη μας υπόθεση στα δικαστήρια, τότε η νοοτροπία και η πρακτική των Κυβερνήσεων θα αλλάξει ριζικά και θα αλλάξει για πάντα, αφού θα γνωρίζουν ότι η κοινωνία οργανώνεται και αντιδρά!
Συνεπώς, ήταν ανάγκη να αποφύγουμε τον κίνδυνο μίας απόρριψης της προσφυγής μας και να αναπτύξουμε μία δράση η οποία θα ήταν πολύ προσεγμένη, άρτια τεκμηριωμένη και καλά οργανωμένη. Την ευκαιρία για μία τέτοια δράση μας δίνει η προσφυγή κατά του “τέλους επιτηδεύματος”.

Τέλος, εκτιμούμε ότι, οι κοινωνικές αντιδράσεις σε ζητήματα φορολογίας, θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικές και χωρίς στοιχεία υπερβολής. Σήμερα, στα πλαίσια της γνωστής ελληνικής κοινωνικής υπερβολής, εμφανίζονται φαινόμενα που ίσως τελικά μας οδηγήσουν (ως κοινωνία) να ξεφύγουμε από το μέτρο. Διαβάζουμε και ακούμε ότι θα πρέπει να γίνουν προσφυγές για χίλια δυό θέματα. Ξαφνικά, ο (“κοιμώμενος” έως σήμερα) Έλληνας, “ξύπνησε” και αντιδρά επί των πάντων και προσφεύγει (ή ισχυρίζεται ότι θα προσφύγει) επί παντός μέτρου.

Δεν ισχυριζόμαστε ότι κακώς διαμαρτύρεται. Δεν ισχυριζόμαστε ότι δεν έχουν εξαντληθεί οι αντοχές του. Απεναντίας μάλιστα. Ο Σύλλογος αυτός δημιουργήθηκε ακριβώς επειδή εξαντλήθηκαν οι αντοχές μας.
Όμως, μέσα από την υπερβολή, θα κινδυνεύσουμε (ως κοινωνία, ή ως “κίνημα φορολογούμενων”) να γίνουμε γραφικοί. Και έτσι, μπορεί να καταλήξουμε να μην μας παίρνει κανείς στα σοβαρά.

Ο Σύλλογος ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΙ, θα κινηθεί πάνω στη στρατηγική που -από την αρχή- χάραξε: Καλά μελετημένες κινήσεις, ήρεμες και νόμιμες αντιδράσεις, προσπάθεια για διαρκώς καλύτερη οργάνωση και επιδίωξη βραχυχρόνιων και κυρίως μακροχρόνιων αποτελεσμάτων σε θεσμικά προβλήματα λειτουργίας της κοινωνίας μας και αποτελεσματικότητας της Δημοκρατίας μας.

Ο Σύλλογος ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΙ, ήδη οργανώνει τη μαζική προσφυγή κατά του τέλους επιτηδεύματος (δείτε σχετικό άρθρο: http://www.forologoumenos.gr/telos-epitidevmatos.html). Και καλεί τους πολίτες σε συστράτευση, στη δημιουργία και την ενίσχυση ενός καλά οργανωμένου και αποτελεσματικού κινήματος για ισχυρότερη “φωνή” των φορολογούμενων και για αποτελεσματικότερο έλεγχο της Δημόσιας Διοίκησης.


Το άρθρο είναι δημοσιευμένο και στον ιστότοπο του συλλόγου.

Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011

Νέο τέλος στα ακίνητα

Η κυβέρνηση, δια του υπουργού κ. Βενιζέλου, ανακοίνωσε ότι αποφάσισε εκτάκτως την επιβολή έκτακτου τέλους στα ακίνητα που θα εισπραχθεί μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ.

Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση ούτε θέλει ούτε μπορεί να στοχεύσει δύσκολους, ... "κινούμενους" στόχους. Και τα ... ακίνητα ακόμα, την ΔΕΗ επιστρατεύει για να καταφέρει να τα ...  πετύχει. Στόχοι όπως η μείωση της αργομισθίας, της γραφειοκρατίας, της διαφθοράς, της σπατάλης, της ανισότητας μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στις αμοιβές και στο βάρος της ανεργίας, κρίνονται είτε ανάξιοι της στόχευσής της, είτε πολύ φιλόδοξοι για τις ικανότητές της. Δύο χρόνια μετά η κυβέρνηση μας απευθύνεται σαν να είναι φυσικό που απέτυχε για πολλοστή φορά σε κρίσιμους στόχους που η ίδια έθεσε, σαν να είναι φυσικό που οι πανάκριβοι εισπρακτικοί της μηχανισμοί δεν εισπράττουν ούτε τα έξοδά τους, που δεν έχει φέρει σε πέρας ούτε μία ουσιαστική μεταρρύθμιση στην οικονομία, που οι πρωτογενείς δαπάνες αυξάνονται σε εποχές λιτότητας, που είμαστε η μόνη χώρα που κινδυνεύει να μην ειπράξει την επόμενη δόση του προγράμματος στήριξης.

Δεν διστάζει μάλιστα να μας εμπαίζει επιπλέον, παρατηρώντας ότι δεν πρόκειται για καινούρια επιβάρυνση!! Η κυβέρνηση θυμίζει τον αμαξά που, αφού πάχυνε υπερβολικά ο ίδιος, τιμωρεί το άλογό του που δεν μπορεί να τον σύρει, με το να του μειώνει την τροφή λέγοντας: "Δεν μπόρεσες να κάνεις τα προγραμματισμένα αγώγια, δεν έχει τώρα χρήματα για να φας το κανονικό σου γεύμα...". Αντί να μπει σε δίαιτα ο ίδιος, βάζει σε δίαιτα το άλογο...

Είναι περιττό και να αναφερθεί ότι το μέτρο καταπατά βάναυσα, για ακόμα μια φορά, τα δικαιώματα των φορολογούμενων σε σταθερή, δίκαια, ανταποδοτική, διαφανή και συνεπή φορολογία. Ενδεικτικά απλώς αναφέρω ότι εκείνος που έχτισε αυθαίρετο με "μαύρα" χρήματα, κι εκείνος που πλήρωσε κανονικά τους φόρους του κι έχτισε νόμιμα, επιβαρύνονται το ίδιο. Εκείνος που επένδυσε σε ακίνητο επιβαρύνεται ακόμα κι αν φορολογήθηκε ήδη τα νόμιμα, κι εκείνος που επένδυσε σε μετοχές ή προτίμησε να τα ξοδέψει σε ταξίδια και ψώνια στο εξωτερικό, δεν πληρώνει "μία"!

Παρεμπιπτόντως, την στάση αυτή της κυβέρνησης, κατ' ουσίαν την στηρίζουν τα ΜΜΕ, όσο κι αν εμφανίζονται να την επικρίνουν. Ας μην αφήσουμε να περάσει απαρατήρητο το γεγονός ότι στην πολύωρη χθεσινή συνέντευξη τύπου μία μόνο ερώτηση (από τον κ. Ζούλα), αφορούσε την εναλλακτική της μείωσης δημόσιας σπατάλης. Κι αυτή η μία αγνοήθηκε πλήρως από τον πρωθυπουργό, χωρίς κανείς από τους άλλους παρευρισκόμενους δημοσιογράφους να ... το προσέξει.

Όμως τα πολλά λόγια είναι φτώχια. Οι φορολογούμενοι είμαστε οι εύκολοι στόχοι. Έχουμε κυβέρνηση αποφασισμένη να το χρησιμοποιήσει αυτό στο έπακρο χωρίς κανέναν ενδοιασμό, για να τροφοδοτήσει μέχρι τελευταίας ρανίδος μας, το πιο αναποτελεσματικό κομμάτι της κοινωνίας, τους αργόμισθους πολιτικούς της πελάτες. Και ΜΜΕ που την καλύπτουν πλήρως. Είμαστε αβοήθητοι και ανυπεράσπιστοι σε ένα πολιτικό σύστημα, κόμματα-πολιτικούς-δημόσια διοίκηση-ΜΜΕ-ψηφοφόρους, που δεν διστάζει να βάζει το χέρι στην τσέπη μας όποτε νομίζει, για όποιον λόγο νομίζει, με όποιον τρόπο βρίσκει πρόσφορο.

Η πικρή αλήθεια είναι ότι έχουμε κι εμείς ευθύνη γι' αυτό, είναι και δικό μας λάθος. Γιατί στην πραγματικότητα έχουμε μεγάλη δύναμη. Είμαστε πολλοί και δίνουμε τα χρήματα! Έχουμε και ψήφους και χρήμα. Κακώς έχουμε απαρνηθεί την χρήση της δύναμής μας. Κακώς έχουμε αδιαφορήσει στο να την μετατρέψουμε σε πολιτική πίεση. Κακώς έχουμε αφεθεί στις βουλές του φαύλου μας πολιτικού συστήματος! Κακώς έχουμε μείνει ανοργάνωτοι!

Καιρός να το διορθώσουμε. Καιρός να οργανωθούμε, καιρός να αντισταθούμε, καιρός να δράσουμε! Γίνετε όλοι μέλη των Ελλήνων Φορολογουμένων. Όχι αύριο, σήμερα! Ενημερωθείτε για τις δράσεις, συμμετάσχετε, προτείνετε πρόσθετες, γίνετε εθελοντές. Είναι θέμα σωτηρίας, όχι μόνο των κόπων μας καθενός προσωπικά, αλλά και των μέγιστων επιτευγμάτων μας ως κοινωνίας, και της υπόστασής μας ως μιάς από τις επιτυχημένες και προοδευμένες κοινωνίες του κόσμου._


_______________________

ΥΓ. Η παρομοίωση με τον αμαξά και το άλογο ... μεγάλωσε, ωρίμασε κι έγινε κοτζάμ ιστορία!

Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2011

Μαζικές προσφυγές κατά του τέλους επιτηδεύματος


Ο λόγος είναι ότι, ακόμα κι αν δικαιωθεί η προσφυγή στο ΣτΕ, τα χρήματα θα επιστραφούν μόνο σ' εκείνους που θα έχουν προσφύγει και προσωπικά.

Οι μαζικές προσφυγές εξασφαλίζουν δραστικά χαμηλότερο κόστος για εκείνους που θα θελήσουν να συμμετάσχουν, αλλά και καλύτερη νομική και διαδικαστική υποστήριξη. Επίσης συμβάλλουν και στο πολιτικό κλίμα που θα διευκολύνει όχι μόνο την ευνοϊκή κατάληξη της συγκεκριμένης υπόθεσης, αλλά και σε πιο "ούριο άνεμο" για μελλοντικές αντίστοιχες πρωτοβουλίες στο μέλλον.

Στηρίζουμε ολόθερμα την δράση αυτή που, κατά των πρόεδρο των Ελλήνων Φορολογουμένων Γιάννη Σιάτρα, "πρόκειται για την πρώτη οργανωμένη μαζική προσφυγή εναντίον άδικων φορολογικών μέτρων, στην ελληνική ιστορία!". Και καλούμε όλους ανεξαιρέτως τους θιγόμενους από ένα ακόμα κυβερνητικό μέτρο που παραβιάζει κάταφωρα το δικαίωμά μας σε δίκαιη, συνεπή, σταθερή και ανταποδοτική φορολογία, να συμμετάσχετε. Συμμετάσχετε τόσο για να κερδίσετε τα χρήματα (αν η δικαιοσύνη ανταποκριθεί στην αποστολή της), όσο και για λόγους αρχής και πολιτικής πίεσης!

Επιτέλους, οι φορολογούμενοι δεν είμαστε πια ο εύκολος στόχος των οικονομικών μέτρων. Έχουμε οργάνωση, έχουμε φωνή, έχουμε δράση!

Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2011

Σκληρή λιτότητα ή σκληροί αριθμοί;

Ακούω και διαβάζω πολλά για την σκληρή λιτότητα που έχει επιβληθεί σ' εμάς τους έλληνες πολίτες ως αποτέλεσμα των συμβάσεων με τους δανειστές μας, και αναρωτιέμαι:

Αν για τριάντα χρόνια κέρδιζα 100 και ξόδευα 120, θα ήταν άραγε σκληρή λιτότητα αν χρειαζόταν τώρα να περάσω με 70, για άλλα τόσα χρόνια μέχρι να αποπλήρωνα το χρέος που δημιούργησα; Γιατί 70; Μα, με χονδρικό υπολογισμό, θα χρειαζόταν να δίνω 20 για το κεφάλαιο που έτσι κι αλλιώς θα είχα ξοδέψει και, πόσα νά' ταν, άλλα 10, για τους τόκους, σύνολο 30.

Έκανα έναν πολύ απλό υπολογισμό για να λύσω την απορία μου. Το αποτέλεσμα ήταν χειρότερο απ' όσο περίμενα. 

Τριάντα χρόνια λοιπόν δανεισμού 20 τον χρόνο, με επιτόκιο 3% και ετήσιο ανατοκισμό, δημιουργούν ένα χρέος 980! Οι τόκοι εξυπηρέτησης του χρέους αυτού με το ίδιο επιτόκιο είναι γύρω στο 30! Θα χρειαζόταν λοιπόν να πληρώνω 30 τον χρόνο, για πάντα, μόνο και μόνο για να μην αυξάνεται το χρέος. Αν ήθελα και να αποπληρωθεί σε άλλα 30 χρόνια, θα έπρεπε να πληρώνω 50 τον χρόνο! 50 που θα αφαιρούνταν από τα 100 που βγάζω, όχι από τα 120 που ξοδεύω...


Οι αριθμοί που εκτίμησα διαισθητικά θα ίσχυαν για επιτόκιο 1.3%. Μ' αυτό το επιτόκιο, δανεισμός 20 τον χρόνο δημιουργεί σε 30 χρόνια χρέος 738, του οποίου οι τόκοι είναι περίπου 10, και το οποίο εξυπηρετούμενο με συνολικά 30 κάθε χρόνο, αποπληρώνεται σε 30 χρόνια! Εναλλακτικά, με το αρχικό επιτόκιο 3%, αν δανειζόμουν λιγότερα, 12 αντί για 20 κάθε χρόνο, τότε σε 30 χρόνια θα είχα χρέος 588, και εξυπηρετώντας το με 30 κάθε χρόνο, θα το αποπλήρωνα σε άλλα 30 χρόνια.


Οι αριθμοί αυτοί, έστω και με το υπερ-απλουστευτικό αυτό μοντέλο όπου το εισόδημα είναι σταθερό και ο δανεισμός πηγαίνει όλος για κατανάλωση που εξασφαλίζεται στο σύνολό της μέσω εισαγωγών, χωρίς να συνεισφέρει καθόλου σε ανάπτυξη, είναι νομίζω ενδεικτικοί. Αν παράγω ένα βιοτικό επίπεδο 100 αλλά ζω σε ένα βιοτικό επίπεδο 120 για τριάντα χρόνια, χρειάζεται μετά να ζήσω σ' ένα βιοτικό επίπεδο 70 αιωνίως (αν το επιτόκιο είναι 3%). Αν μετρούσα την λιτότητα ως το επίπεδο που ζω όταν αποπληρώνω, συγκρινόμενο με το επίπεδο όταν δανειζόμουν, δηλαδή 70/120, θα το έβρισκα 58%, δηλαδή λιτότητα 42%!! Αυτό όμως θα ήταν μαγική εικόνα. Δεν είναι λογικό να παίρνω σαν μέτρο του αρχικού μου βιοτικού μου επιπέδου αυτά που ξόδευα μαζί με τα δανεικά! Τα δανεικά δεν είναι οικονομικό επίπεδο ζωής που έχω κερδίσει, αντίθετα! Είναι επίπεδο ζωής που δανείζομαι, δηλαδή αφαιρώ από το μέλλον μου και μάλιστα με τόκο!

Το λογικό επομένως θα ήταν να συγκρίνω το νέο επίπεδο ζωής αφαιρουμένων των δανεικών. Αν ζούσα με 20 παραπάνω απ' αυτά που παρήγαγα, τότε το 20 θα το είχα προ-απολαύσει. Η βάση μου λογικά τώρα θα ήταν 80. Απ' αυτό, το βιοτικό μου επίπεδο θα έπεφτε στο 70 για να διατηρήσω το χρέος σταθερό, δηλαδή στο 88%, δηλαδή λιτότητα 12%. Δεν είναι κι αυτή μικρή, και πάλι είναι σημαντική, και θα αντιπροσώπευε το κόστος της ανυπομονησίας μου να απολαύσω κάτι πριν φροντίσω να το κερδίσω. 

Ψυχολογικά βέβαια, η λιτότητα που θα αισθανόμουν θα ήταν όντως 42%! Όπως άκουσα χτες μια εφοριακό να δηλώνει στην τηλεόραση σε σχέση με το νέο μισθολόγιο: "Έχουμε προγραμματίσει την ζωή μας με βάση τα χρήματα που κερδίζουμε". Η διαφορά που θά' βλεπα στην ζωή μου και η δυσκολία μου να προσαρμοστώ, θα ήταν πραγματικά 42%. Σε σχέση όμως με αυτήν που θα άξιζα, γιατί θα την είχα παράξει, η πραγματική λιτότητα θα ήταν 12%. Κι ακόμα κι αυτή στην πραγματικότητα δεν θα συνιστούσε λιτότητα. Το 12 θα το είχα κι αυτό απολαύσει ως την "πολυτέλεια" που πρόσφερα στον εαυτό μου να μην χρειαστεί να αναβάλλω την απόλαυση των επιπλέον 20!


Δεν θα ήταν λοιπόν η λιτότητα σκληρή. Στην πραγματικότητα δεν θα ήταν καν λιτότητα. Επιστροφή στον αληθινό κόσμο θα ήταν, όπου δεν υπάρχουν δωρεάν γεύματα, και τα αγαθά που απολαμβάνουμε χρειάζεται κάπως ως κοινωνία να τα έχουμε παράξει, ή να τα παράξουμε επιπλέον, ή να τα στερηθούμε επιπλέον στο μέλλον. Το ψυχολογικό πρόβλημα της κας εφοριακού που διαμαρτυρήθηκε για τις μειώσεις, είναι όντως η μείωση μισθού! Το πραγματικό όμως είναι ο προγραμματισμός της να ζει με δανεικά για πάντα, αυξάνοντας το χρέος της συνεχώς και γεωμετρικά!

Το πώς οι μειώσεις διανέμονται εντός της κοινωνίας, και μάλιστα σε σύγκριση με το πώς διανεμήθηκαν προηγουμένως τα δανεικά, είναι βέβαια θέμα σημαντικότατο. Πρόσωπα και οικογένειες, ως αποτέλεσμα ανισοτήτων στην διανομή, μπορεί να βιώνουν πραγματική και πραγματικά σκληρή λιτότητα, με την έννοια ότι δεν συμμετείχαν στην "απόλαυση" των δανεικών, ούτε στην "πολυτέλεια" του πρόωρου της απόλαυσης αυτής.

Για την κοινωνία στο σύνολό της όμως, η λιτότητα δεν είναι λογικό να μετριέται με βάση το δανεισμένο από το μέλλον επίπεδο ζωής. Οι αντίστοιχες μειώσεις δεν είναι καν λιτότητα! Εξορθολογισμός είναι και επιστροφή στην πραγματικότητα. Δεν είναι σκληρή η λιτότητα, σκληροί είναι οι αριθμοί. Σκληρή είναι η πραγματικότητα, και μάλιστα μ' αυτούς που την αγνοούν. Γιατί, όπως διάβασα σ' ένα πετυχημένο μήνυμα στο twitter, "οι ναυτικοί που δεν πείθονται από το δελτίο καιρού, πείθονται από τα βράχια!"._

Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2011

Ανοιχτά επαγγέλματα ή ανοιχτές τρύπες στο νερό;

Λοιπόν προσδεθείτε και κρατήστε τα καπέλα σας, γιατί η κυβέρνηση θα δράσει ταχύτατα, θα περάσει μπροστά μας σαν άσπρος σίφουνας, και κινδυνεύετε να σας παρασύρει το ρεύμα αέρα.

Για τα κλειστά επαγγέλματα, για παράδειγμα, δεν θα προλάβουμε να δούμε τίποτα γιατί η κυβέρνηση θα τρέξει γρηγορότερα και από το φώς! Δεν θα περιμένει την προθεσμία του περασμένου Σεπτεμβρίου να περάσει! Κάτι σαν Superman, θα γυρίσει τον χρόνο πίσω, πετώντας ανάποδα γύρω από την γη με ταχύτητα μεγαλύτερη του φωτός! Ο κ. Ρέππας, ανοίγοντας δυο-τρεις φορές κάθε επάγγελμα, ε άνθρωπος είναι όχι Superman, άνοιξε αντί τα επαγγέλματα, κάποιες τρύπες. Θα κλείσει τώρα η κυβέρνηση, δηλαδή όχι τώρα, από πέρισυ, όχι όμως τα επαγγέλματα αυτή την φορά, αλλά τις τρύπες στο άνοιγμα των επαγγελμάτων που άνοιξε ο κ. Ρέππας.

Κι έτσι, και θα έχουμε όλοι ανοιχτά επαγγέλματα, και εγκαίρως θα είναι, και στις δεσμεύσεις μας θα είμαστε εντάξει, και ταχύτατοι στην τήρηση των υποχρεώσεών μας θα είμαστε, και την χώρα θα σώσουμε από την στάση πληρωμών!

Βοήθειά μας...


ΥΓ.

Χρειάζεται η πολιτική οξυδέρκεια (εδώ το κείμενο) και η ρητορική δεινότητα (εδώ το βίντεο) του κ. Βενιζέλου ώστε το ρήμα της πρότασης που αναγγέλλει, για πολλοστή φορά, το άνοιγμα των επαγγελμάτων, να είναι "κλείνω". Στην προκείμενη περίπτωση "κλείνω τα κενά που άφησε το άνοιγμα"! Αυτή ενέπνευσε το παραπάνω καυστικό σχόλιο.

Και χρειάζεται επίσης σημαντική δόση υποκρισίας για να ισχυριστεί ότι υπάρχει άνεση χρόνου που η κυβέρνηση δεν θα χρησιμοποιήσει, όταν ο Σεπτέμβριος 2010 ήταν όχι η πρώτη, αλλά η δεύτερη και "τελική" προθεσμία που η κυβέρνηση είχε αναλάβει έναντι της Τριμερούς.

Εντάξει όλα αυτά, και θα είμαστε και ευχαριστημένοι αν έστω ανοίξουν τώρα, πραγματικά όμως αυτή την φορά. Ο υπουργός όμως κ. Ρέππας, που αντί ν' ανοίξει τα επαγγέλματα άνοιξε "κενά στο άνοιγμα", και επρόκειτο να κάνει το ίδιο και με τα ταξί, είναι λογικό να κρατάει την θέση του στην κυβέρνηση και αφού αποκαλύπτεται πια επισήμως; Ή μήπως την κρατάει ακριβώς επειδή βοηθάει την κυβέρνηση να κρατάει την επαφή με τις συντεχνίες που υποτίθεται ότι χρειάζεται να καταπολεμήσει υπέρ των φορολογούμενων;

Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011

Καλός λόγος απόλυσης δημοσίου υπαλλήλου

Ότι τα δημόσια οικονομικά έχουν δυστυχώς εκτροχιαστεί πλήρως, ο "κόσμος τό' χει τούμπανο" και ο κ. Βενιζέλος κρυφό καμάρι. Σε μια εποχή αιματηρών οικονομιών τα πρωτογενή έξοδα έχουν αυξηθεί! Τα έσοδα αισθητά μικρότερα των προϋπολογισθέντων, με την κυβέρνηση να ρίχνει την ευθύνη στην βαθύτερη ύφεση που βέβαια την ... προκάλεσε η ίδια με τις συνεχείς αυξήσεις φόρων πέραν της φοροδοτικής ικανότητας των φορολογούμενων και των εισπρακτικών μηχανισμών. Ενδεικτικά, ο ίδιος ο κ. Βενιζέλος άλλαξε τις προβλέψεις του για θετική ανάπτυξη και πρωτογενές πλεόνασμα για το 2012, και τις μετέθεσε για ... αργότερα.

Παρά την πορεία που δείχνει επιταχυνόμενη κίνηση προς τον γκρεμό, η κυβέρνηση επιμένει στην ίδια τακτική. Νέες δυσάρεστες εκπλήξεις για τους φορολογούμενους, με στόχο την κάλυψη των οικονομικών κενών που οι προηγούμενες προκάλεσαν, συνοδευόμενες μάλιστα από πρόσθετες διαδικαστικές περιπλοκές, που επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο, επιχειρήσεις που βρίσκονται ήδη σε πολύ δύσκολη θέση (βλ. ΦΠΑ εστίασης), και δίνουν καινούρια ισχυρά κίνητρα στους φοροδιαφεύγοντες και αντικίνητρα στους ειλικρινείς φορολογούμενους. Και νέες εκτός πάσας πραγματικότητας υπεραισιόδοξες προβλέψεις για τα δημοσιονομικά αποτελέσματά τους. Η κυβέρνηση συνεχίζει με συνέπεια καταστροφική, αντί μέτρων μείωσης της κρατικής σπατάλης και απελευθέρωσης των υγιών επιχειρηματικών δυνάμεων, απλές εξαγγελίες, και την συνεχή επιβολή πρόσθετων φόρων που σφίγγουν την θηλειά όλο και χειρότερα στον λαιμό της ελληνικής οικονομίας

Και ξαφνικά μαθαίνουμε ότι το νεοϊδρυθέν γραφείο προϋπολογισμού της Βουλής, με έκθεσή του, διαπιστώνει επισήμως αυτά που όλοι γνωρίζουμε! Το πλήρες κείμενο της έκθεσης δεν έχει δημοσιοποιηθεί μέχρι στιγμής απ' όσο γνωρίζω, όμως στο παραπάνω άρθρο αναφέρονται για το περιεχόμενό της τα εξής ενδιαφέροντα: 

'Η μεγάλη υστέρηση των εσόδων και η υπέρβαση των δαπανών (που δεν προέρχονται αποκλειστικά από τη βαθύτερη ύφεση) έχουν οδηγήσει σε υψηλότερα του αναμενομένου πρωτογενή ελλείμματα. Ετσι και το χρέος έχει αυξηθεί περαιτέρω απ' όσο αναμενόταν. Οι εξελίξεις αυτές «αντισταθμίζουν σε μεγάλο βαθμό τις θετικές επιπτώσεις στη δυναμική του χρέους από τις αποφάσεις της συνόδου κορυφής της 21ης Ιουλίου», αναφέρεται στην έκθεση.

Στο πλαίσιο αυτό, το Γραφείο του Προϋπολογισμού χαρακτηρίζει «απολύτως αναγκαία» τη δημιουργία πρωτογενών πλεονασμάτων το ταχύτερο δυνατόν και υποστηρίζει ότι αυτά θα πρέπει να προέλθουν «κατά προτίμηση από τη μείωση των πρωτογενών δαπανών». Κάτι για το οποίο φαίνεται να πιέζει και η τρόικα.'

Όπως προανέφερα, τίποτα απ' αυτά δεν είναι καινούριο. Το περιεχόμενο όμως της έκθεσης προκάλεσε την έντονη αντίδραση του υπουργού κ. Βενιζέλου, και την παραίτηση της κας Στέλλα Σάββα-Μπαλφούσια, υπεύθυνης υποθέτω για την έκθεση.

Το ηθικό δίδαγμα, για μας τους φορολογούμενους, σε πρώτη τουλάχιστον ανάγνωση, φαίνεται απλό. Αν είσαι αργόμισθος στην Βουλή, χαριστικά 'βολεμένος' πολιτικός πελάτης, δεν πειράζει, κρατάς την θέση σου μέχρι συνταξιοδότησης και την σύνταξή σου μέχρι ... θανάτου. Οι μισοί υπάλληλοι της Βουλής είναι πια καλά τεκμηριωμένο πως ανήκουν σ' αυτή την κατηγορία. Αν όμως εργάζεσαι, αυτό είναι επικίνδυνο για την θέση σου, γιατί μπορεί να θεωρήσεις καθήκον σου να ... ενοχλήσεις τον κ. Βενιζέλο!

Ελπίζω πως η κριτική του κ. Βενιζέλου δεν θα εξαντληθεί στις γενικολογίες της σχετικής δημόσιας ανακοίνωσής του. Ελπίζω πως θα αισθανθεί την ανάγκη να μας εξηγήσει ποιά είναι η σοβαρή ανακρίβεια της έκθεσης που καθιστά αναγκαία την παραίτηση της υπεύθυνης συντάκτριας. Αλλιώς, το μόνο που θα μπορέσουμε ως φορολογούμενοι να πιστώσουμε στον κ. υπουργό είναι ότι εντόπισε επιτέλους έναν ικανό λόγο 'απόλυσης' δημοσίου υπαλλήλου: "αγγελιοφόρος κακών ειδήσεων"!

Ταυτόχρονα θα του ζητήσουμε και θα του ευχηθούμε, την επόμενη φορά ο λόγος που θα εντοπίσει εκτός από ικανός να είναι και καλός...