Πλεονάζον προσωπικό ή ελλειμματικό;

"...υπάρχει πλεονάζον προσωπικό στο Δημόσιο και πρέπει να υπάρξει εκλογίκευση", δήλωσε ο κ. Βενιζέλος. 

Δύο χρόνια μετά που η κυβέρνησή του κόμματός του βρίσκεται στην εξουσία, διαχειριζόμενη μια κατάσταση ακραίας οικονομικής κρίσης, ο κ. Βενιζέλος και η κυβέρνηση διαπιστώνουν αυτό που είναι γνωστό σε όλους τους Έλληνες από δεκαετίες, και αυτό που και σ' έναν εξωγήινο θα ήταν ορατό δια γυμνού οφθαλμού εντός πέντε λεπτών από την στιγμή που θα βρισκόταν εντός οποιασδήποτε δημόσιας υπηρεσίας ή επιχείρησης.

Η δήλωση έρχεται λίγες μέρες μετά που ο κ. Βενιζέλος ανακοίνωσε καινούρια φορολογικά μέτρα για να συνεχίσει η κυβέρνηση να συντηρεί αυτό το "πλεονάζον προσωπικό" εις βάρος των φορολογούμενων και των ανέργων, αλλά ακόμα και εύπορων συμπολιτών μας που με κόπο απέκτησαν οικονομική άνεση και έκαναν "το λάθος" να την επενδύσουν σε ακίνητη περιουσία.

Το κυριότερο πρόβλημα της Ελληνικής οικονομίας, η κυβέρνηση το διαπιστώνει δύο χρόνια μετά, κι αφού έφερε την οικονομία στο κατώτατο σκαλοπάτι των διεθνών αξιολογήσεων από πλευράς πιστωτικού κινδύνου, και στην εκτίμηση ότι θα αναγκαστεί να κηρύξει στάση πληρωμών με πιθανότητα 99,9%! Κι αυτή ακόμα την όψιμη διαπίστωση, πολύ αμφιβάλλω αν θα την είχε κάνει έστω και τώρα χωρίς την ασφυκτική πίεση της Τριμερούς αλλά, και κυρίως, της προοπτικής να μην δωθεί η επόμενη απαραίτητη περιβόητη 6η δόση.

 "...Το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης καταγράφει την πραγματική κατάσταση παντού στον στενό δημόσιο τομέα και εμείς ως Υπουργείο Οικονομικών σε συνεργασία με τα άλλα Υπουργεία στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.", συμπλήρωσε ο κ. Βενιζέλος. Τώρα! Δύο χρόνια μετά... Ένα σχεδόν χρόνο μετά που ο αντιπρόεδρος κ. Πάγκαλος ασχολείται με το ζήτημα, με πενιχρότατα θετικά για τους φορολογούμενους αποτελέσματα.

Η άποψή μου είναι ότι το πρόβλημα δεν χρειάζεται καταγραφή, είναι πια αυταπόδεικτο. Και δεν είναι τόσο το οικονομικό και κοινωνικό πρόβλημα του πλεονάζοντος προσωπικού στην δημόσια διοίκηση. Είναι κυρίως το ελλειμματικό προσωπικό στην πολιτική ηγεσία. Ελλειμματικό έντονα, όχι σε πλήθος αλλά σε ικανότητες. Όχι σε εμπειρία, αλλά σε πολιτικό θάρρος και διορατικότητα. Υπερβολικά "έμπειρο" θα έλεγα, σε μια εποχή που καλεί τόσο έντονα για ριζικές αλλαγές, ώστε η "εμπειρία"  συνιστά σοβαρό παθητικό. Ελλειμματικότατο να ανταποκριθεί στις ανάγκες των καιρών, δυσανάλογα μεγάλες είναι αλήθεια, σε σχέση με άλλες εποχές. Ανεπαρκέστατο πέρα από κάθε απαισιόδοξη πρόβλεψη, στην δυνατότητά του να οδηγήσει την χώρα σε δρόμο εξόδου από την κρίση.

Σε οποιαδήποτε προοδευμένη δημοκρατική πολιτεία, η κυβέρνηση θα είχε εξαναγκαστεί σε παραίτηση όταν οι διεθνείς αξιολογήσεις της οικονομίας έφερναν την χώρα, παρά την σημαντικότατη βοήθεια των εταίρων της, σε διεθνή αρνητικά ρεκόρ. Αποδώθηκε τότε αυτό στις "κακές εταρείες αξιολόγησης", και ελάχιστοι σκέφτηκαν ότι όλος ο πλανήτης από τις ίδιες, καλές ή κακές, εταιρείες αξιολογείται, και έχει καλύτερες επιδόσεις από την Ελληνική. Θα είχε στην συνέχεια εξαναγκαστεί σε παραίτηση όταν για πολλοστή φορά αποτύγχανε σε κρίσιμους στόχους που η ίδια συμφώνησε, όχι γιατί υπήρξε κάποια απροσδόκητη αρνητική εξέλιξη, αλλά γιατί δεν έπραξε τα συμφωνηθέντα και αναγκαία με κρίσιμο χαρακτήρα μέτρα. Θα είχε τέλος εξαναγκαστεί σε παραίτηση όταν αποδείχθηκε ότι, ακόμα και μ' αυτές τις συνθήκες, αυξάνει αντί να μειώνει το δημόσιο, ενώ δέχεται και η ίδια ότι υπάρχει "πλεονάζον προσωπικό".

Τίποτα απ' αυτά δεν υπήρξε δυστυχώς αρκετό. Υπάρχει άραγε καιρός ακόμα; Μάλλον όχι, όσον αφορά την χρεωκοπία, ίσως ναι, όσον αφορά άλλες μεγάλες καταστροφές που καραδοκούν. Σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση έχει καθυστερήσει κατά πολύ, όχι πια τα απαραίτητα και υπεσχημένα μέτρα, αλλά την παραίτησή της που είναι αυτή την στιγμή το πλέον απαραίτητο και μόνο ενδεδειγμένο μέτρο! Το πρόβλημα του πλεονάζοντος διοικητικού προσωπικού είναι το σοβαρότερο διαρθρωτικό πρόβλημα της οικονομίας. Το σοβαρότερο όμως πρόβλημα της χώρας είναι εκείνο του ελλειμματικού προσωπικού της πολιτικής της ηγεσίας...