Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

Τελικά είναι υπεράριθμοι οι Δημόσιοι Υπάλληλοι;

Βρέθηκα μπροστά σε μια από τις καλύτερες αναλύσεις του "μεγέθους" του Ελληνικού δημοσίου, σε σχέση με άλλων Ευρωπαϊκών χωρών, που έχω συναντήσει. Η σχετική δημόσια συζήτηση είναι πολύ σημαντική στις μέρες μας, όπου κρίσιμες αποφάσεις χρειάζεται να ληφθούν υπό μεγάλη πίεση πόρων και χρόνου, σχετικά με τις θέσεις εργασίες στο δημόσιο, που είναι κι ένα θέμα εξαιρετικά έως υπερβολικά ευαίσθητο στην Ελληνική κοινωνία. Δυστυχώς αυτά που ακούγονται σχετικά είναι πολύ αντιφατικά και δημιουργούν μεγάλη σύγχιση στο κοινό.

Στην σύγχιση αυτή συμβάλλει σημαντικά απ' όσο καταλαβαίνω, και η δυσκολία της εύρεσης συγκρίσιμων στοιχείων από διαφορετικά κράτη.

Η ανάλυση είναι η μόνη που έχω δει να αντιμετωπίζει με την προσοχή που τους αξίζει τις παραμέτρους:
  1. Τι ακριβώς σημαίνει "δημόσιος υπάλληλος", ώστε να συγκρίνονται πορτοκάλια με πορτοκάλια.
  2. Τι ακριβώς σημαίνει "πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι".
Ειδικά το δεύτερο δεν έχω εντοπίσει να εμφανίζεται σε καμία σχετική συζήτηση. Πουθενά αλλού δεν έχω δει να αναγνωρίζεται ρητά ότι έστω και ένας δημόσιος υπάλληλος που δεν παράγει τίποτα, είναι πάρα πολλοί! Αυτό βέβαια δεν είναι άσχετο με την υποστήριξη που απλόχερα παρέχουν στο πελατειακό σύστημα τόσο οι πλείστοι των πολιτικών όσο και τα ΜΜΕ.

Το 2 λοιπόν, είναι σημαντικό να μην μας διαφεύγει ότι είναι πολυπαραγοντικό. Εξαρτάται από:
  1. Το πλήθος των δημοσίων υπαλλήλων.
  2. Τις αμοιβές τους.
  3. Το έργο που παράγουν.
Οποιαδήποτε ανάλυση εστιάζει μόνο στο πλήθος (το 1), συνήθως δεν επιδιώκει να διαφωτίσει τον δημόσιο διάλογο, αλλά να διατηρήσει την ασάφεια από την οποία πολλοί επωφελούνται πάρα πολύ, και μάλιστα εις βάρος, ποιών άλλων, των φορολογούμενων!

Παρακαλώ να μην μου χρεωθεί το ύφος και η γλώσσα του άρθρου στο οποίο αναφέρομαι, τα οποία δεν ταιριάζουν... ακριβώς με το στυλ του ιστολογίου...

Εκθέτω στην κρίση των αναγνωστών (αλλά και του συγγραφέα) την δική μου σύνοψη της ουσίας του άρθρου:
  1. Οι δημόσιοι υπάλληλοι στην Ελλάδα, με την ευρεία έννοια, είναι λίγο περισσότεροι από ένα εκατομύριο.
  2. Αυτό σημαίνει ότι αποτελούν περίπου 20% της εργατικής δύναμης.
  3. Το ποσοστό στο 2 είναι σχετικά μεγάλο. Είναι αισθητά μεγαλύτερο από της Γερμανίας (13,6%) και πολύ κοντά στης Δανίας.
  4. Τα ποσοστά σε σχέση με τους εργαζόμενους (αν δεν μετριούνται δηλαδή οι άνεργοι), που είναι και πιο σημαντικά όσον αφορά την βιωσιμότητα και την σκοπιμότητα του αριθμού των ΔΥ, είναι 22,4% για την Ελλάδα, 14% για την Γερμανία, διαφορά πάρα πολύ μεγάλη.
  5. Ακόμα και έναντι της Δανίας που έχει συγκρίσιμα ποσοστά με τα Ελληνικά, ο Ελληνικός δημόσιος τομέας είναι πολύ μεγάλος γιατί η παραγωγή του δεν συγκρίνεται με εκείνην στην Δανία.
Το άρθρο δεν αναφέρεται δυστυχώς στους μισθούς, συμπληρώνω όμως ότι οι μισθοί στο δημόσιο μέχρι πριν την κρίση ήταν κατά μέσο όρο 50% μεγαλύτεροι εκείνων του ιδιωτικού τομέα για συγκρίσιμα προσόντα, και στις ΔΕΚΟ διπλάσιοι!

Κλείνοντας θα ήθελα να ρωτήσω εκείνους που βρίσκουν ότι το κράτος στην Ελλάδα είναι μικρό, ή έστω και κανονικό:

Πιστεύετε ότι υπάρχουν διορισμένοι στο δημόσιο δεκάδες χιλιάδες αργόμισθων πολιτικών πελατών, ή όχι;

Αν ναι, το κράτος είναι μεγάλο, ακόμα κι αν έχει, συνολικά, πολύ λιγότερους υπαλλήλους από οποιοδήποτε άλλο. Αν όχι, ..., τι να πω, ..., όχι μόνο ζούμε σε διαφορετικά σύμπαντα, αλλά και... ζηλεύω πολύ το δικό σας!

    5 σχόλια:

    1. Μα τι λέμε τώρα.. Και 10% του εργατικού δυναμικού να ήταν οι ΔΥ, αν υπάρχουν 8 κηπουροί σε μουσείο δίχως κήπου και ελλείψεις σε νοσηλευτές πρέπει να απολυθούν οι 8 κηπουροί και να προσληφθεί ο νοσηλευτής.
      Ολα τα άλλα είναι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε.

      ΑπάντησηΔιαγραφή
    2. Εδώ και χρόνια ...μας το λένε οι ίδιοι πόσο ξύπνιοι έιναι ...να μην κάνουν τίποτα, να μετατίθενται εκεί που τους βολεύει...να τα παίρνουν...να κάνουν δουλειές για μαύρα παράλληλα με το δημ/λίκι ...να διορίζουν το σόι τους από τα παράθυρα ...

      Τις στατιστικές πρέπει να κοιτάμε δηλαδή?

      Μας τα χουν πει οι ίδιοι τα σάπια τους, νομίζοντας οτι έλεγαν εξυπνάδες τότε...τα τελευταία 30 χρόνια ...

      Και έτσι μας έφεραν στη χρεοκοπία ...

      ΑπάντησηΔιαγραφή
    3. Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Στη σύνοψή σου έχω να προσθέσω μόνο τα εξής:

      1. Όσο πιο παραγωγικό είναι το δημόσιο, τόσο πιο πολλούς δημοσίους υπαλλήλους μπορούν να δικαιολογήσουν οι κυβερνήσεις στον Έλληνα φορολογούμενο. Η ΑΔΕΔΥ θα έπρεπε να ξέρει ότι μακροπρόθεσμα ο μόνος τρόπος να μεγιστοποιήσει τον αριθμό των ΔΥ είναι να αυξήσει την παραγωγικότητά τους.

      2. Το δημόσιο μπορεί ταυτόχρονα να έχει πλεονάσματα και ελλείμματα προσωπικού. Πρέπει να απαιτούμε να λυθούν και τα δύο και όχι να κοιτιούνται κυβέρνηση και συνδικάτα γρυλλίζοντας ο ένας στον άλλο 'άσε πρώτος εσύ το πιστόλι σου'

      3. Στα ευνομούμενα κράτη οι κεντρικές υπηρεσίες του κράτους απασχολούν το μεγαλύτερο μέρος των ΔΥ - οι δημόσιοι υπάλληλοι χρειάζονται για τις (λίγες) δουλειές που μόνο το κράτος μπορεί να κάνει.

      ΑπάντησηΔιαγραφή
    4. Από την Μελέτη της ICAP για το μισθολόγιο
      «Ο […] κλάδος της δημόσιας διοίκησης-άμυνας-κοινωνικής ασφάλισης δεν διαφοροποιείται ιδιαίτερα στην Ελλάδα σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη […] η ίδια κατηγορία περιλαμβάνει και τους απασχολούμενους στην άμυνα και στα σώματα ασφαλείας η οποία στην περίπτωση της Ελλάδας αφορά δυσανάλογα μεγάλο αριθμό απασχολουμένων.» (σελ. 50)

      Απασχόληση ΔΥ και ΔΕΚΟ στο σύνολο τού εργατικού δυναμικού (2005)
      Νορβηγία 28,8%, Σουηδία 28,3%, Γαλλία 21,9%, ... Καναδάς 15,6%, ... ΗΠΑ 14,1%, Ελλάδα 14,1%, Αυστραλία 13,6%, ... Γερμανία (χωρίς στρατιωτικούς) 10,4% κλπ
      Στο ίδιο, σελ. 57

      Ο ΟΟΣΑ υπολογίζει ως εργατικό δυναμικό όλους όσους βρίσκονται σε ηλικία από 15 έως 65 ετών.

      ΑπάντησηΔιαγραφή
    5. THE SIZE AND PERFORMANCE OF PUBLIC SECTOR ACTIVITIES IN EUROPE σελ. 4, 5 (το βρίσκεις εύκολα στο διαδίκτυο)

      "While the Scandinavian countries and France have the largest public sectors, with a share of public sector employment in the total labour force of more than 20% in 2002, public employment in Greece, Ireland, the Netherlands, and Germany was about half that share."
      Κοιτάζοντας δε τον σχετικό πίνακα θα δεις ότι η Ελλάδα βρίσκεται στην 15η θέση στις 17 χώρες της ευρωζώνης και της Βρετανίας.

      Ο μέσος μισθός δεν είναι 50% πάνω από τον ιδιωτικό τομέα όπως λες. Δες πόσο είναι το μέσο δηλωθέν εισόδημα των μισθωτών, ας πούμε για το 2009, και σύγκρινέ το με τον μέσο μισθό των ΔΥ (από τα κονδύλια μισθοδοσίας του ΓΛΚ αφαίρεσε ένα 13% που είναι ασφαλιστικές κρατήσεις και διαίρεσε με το πλήθος των ΔΥ). Να συνυπολογίσεις πως οι πτυχιούχοι ΔΥ είναι πάνω από 50% και ότι δεν έχουν ούτε κινητά, ούτε αυτοκίνητα ούτε παίρνουν μαύρους μισθούς όπως γίνεται με διάφορες κατηγορίες εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα.

      ΑπάντησηΔιαγραφή