Τελικά είναι υπεράριθμοι οι Δημόσιοι Υπάλληλοι;

Βρέθηκα μπροστά σε μια από τις καλύτερες αναλύσεις του "μεγέθους" του Ελληνικού δημοσίου, σε σχέση με άλλων Ευρωπαϊκών χωρών, που έχω συναντήσει. Η σχετική δημόσια συζήτηση είναι πολύ σημαντική στις μέρες μας, όπου κρίσιμες αποφάσεις χρειάζεται να ληφθούν υπό μεγάλη πίεση πόρων και χρόνου, σχετικά με τις θέσεις εργασίες στο δημόσιο, που είναι κι ένα θέμα εξαιρετικά έως υπερβολικά ευαίσθητο στην Ελληνική κοινωνία. Δυστυχώς αυτά που ακούγονται σχετικά είναι πολύ αντιφατικά και δημιουργούν μεγάλη σύγχιση στο κοινό.

Στην σύγχιση αυτή συμβάλλει σημαντικά απ' όσο καταλαβαίνω, και η δυσκολία της εύρεσης συγκρίσιμων στοιχείων από διαφορετικά κράτη.

Η ανάλυση είναι η μόνη που έχω δει να αντιμετωπίζει με την προσοχή που τους αξίζει τις παραμέτρους:

1. Τι ακριβώς σημαίνει "δημόσιος υπάλληλος", ώστε να συγκρίνονται πορτοκάλια με πορτοκάλια.
2. Τι ακριβώς σημαίνει "πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι".

Ειδικά το δεύτερο δεν έχω εντοπίσει να εμφανίζεται σε καμία σχετική συζήτηση. Πουθενά αλλού δεν έχω δει να αναγνωρίζεται ρητά ότι έστω και ένας δημόσιος υπάλληλος που δεν παράγει τίποτα, είναι πάρα πολλοί! Αυτό βέβαια δεν είναι άσχετο με την υποστήριξη που απλόχερα παρέχουν στο πελατειακό σύστημα τόσο οι πλείστοι των πολιτικών όσο και τα ΜΜΕ.

Το 2 λοιπόν, είναι σημαντικό να μην μας διαφεύγει ότι είναι πολυπαραγοντικό. Εξαρτάται από:

1. Το πλήθος των δημοσίων υπαλλήλων.
2. Τις αμοιβές τους.
3. Το έργο που παράγουν.

Οποιαδήποτε ανάλυση εστιάζει μόνο στο πλήθος (το 1), συνήθως δεν επιδιώκει να διαφωτίσει τον δημόσιο διάλογο, αλλά να διατηρήσει την ασάφεια από την οποία πολλοί επωφελούνται πάρα πολύ, και μάλιστα εις βάρος, ποιών άλλων, των φορολογούμενων!

Παρακαλώ να μην μου χρεωθεί το ύφος και η γλώσσα του άρθρου στο οποίο αναφέρομαι, τα οποία δεν ταιριάζουν... ακριβώς με το στυλ του ιστολογίου...

Εκθέτω στην κρίση των αναγνωστών (αλλά και του συγγραφέα) την δική μου σύνοψη της ουσίας του άρθρου:

1. Οι δημόσιοι υπάλληλοι στην Ελλάδα, με την ευρεία έννοια, είναι λίγο περισσότεροι από ένα εκατομύριο.
2. Αυτό σημαίνει ότι αποτελούν περίπου 20% της εργατικής δύναμης.
3. Το ποσοστό στο 2 είναι σχετικά μεγάλο. Είναι αισθητά μεγαλύτερο από της Γερμανίας (13,6%) και πολύ κοντά στης Δανίας.
4. Τα ποσοστά σε σχέση με τους εργαζόμενους (αν δεν μετριούνται δηλαδή οι άνεργοι), που είναι και πιο σημαντικά όσον αφορά την βιωσιμότητα και την σκοπιμότητα του αριθμού των ΔΥ, είναι 22,4% για την Ελλάδα, 14% για την Γερμανία, διαφορά πάρα πολύ μεγάλη.
5. Ακόμα και έναντι της Δανίας που έχει συγκρίσιμα ποσοστά με τα Ελληνικά, ο Ελληνικός δημόσιος τομέας είναι πολύ μεγάλος γιατί η παραγωγή του δεν συγκρίνεται με εκείνην στην Δανία.

Το άρθρο δεν αναφέρεται δυστυχώς στους μισθούς, συμπληρώνω όμως ότι οι μισθοί στο δημόσιο μέχρι πριν την κρίση ήταν κατά μέσο όρο 50% μεγαλύτεροι εκείνων του ιδιωτικού τομέα για συγκρίσιμα προσόντα, και στις ΔΕΚΟ διπλάσιοι!

Κλείνοντας θα ήθελα να ρωτήσω εκείνους που βρίσκουν ότι το κράτος στην Ελλάδα είναι μικρό, ή έστω και κανονικό:

Πιστεύετε ότι υπάρχουν διορισμένοι στο δημόσιο δεκάδες χιλιάδες αργόμισθων πολιτικών πελατών, ή όχι;

Αν ναι, το κράτος είναι μεγάλο, ακόμα κι αν έχει, συνολικά, πολύ λιγότερους υπαλλήλους από οποιοδήποτε άλλο. Αν όχι, ..., τι να πω, ..., όχι μόνο ζούμε σε διαφορετικά σύμπαντα, αλλά και... ζηλεύω πολύ το δικό σας!