Τελικά είναι υπεράριθμοι οι Δημόσιοι Υπάλληλοι;

Βρέθηκα μπροστά σε μια από τις καλύτερες αναλύσεις του "μεγέθους" του Ελληνικού δημοσίου, σε σχέση με άλλων Ευρωπαϊκών χωρών, που έχω συναντήσει. Η σχετική δημόσια συζήτηση είναι πολύ σημαντική στις μέρες μας, όπου κρίσιμες αποφάσεις χρειάζεται να ληφθούν υπό μεγάλη πίεση πόρων και χρόνου, σχετικά με τις θέσεις εργασίες στο δημόσιο, που είναι κι ένα θέμα εξαιρετικά έως υπερβολικά ευαίσθητο στην Ελληνική κοινωνία. Δυστυχώς αυτά που ακούγονται σχετικά είναι πολύ αντιφατικά και δημιουργούν μεγάλη σύγχιση στο κοινό.

Στην σύγχιση αυτή συμβάλλει σημαντικά απ' όσο καταλαβαίνω, και η δυσκολία της εύρεσης συγκρίσιμων στοιχείων από διαφορετικά κράτη.

Η ανάλυση είναι η μόνη που έχω δει να αντιμετωπίζει με την προσοχή που τους αξίζει τις παραμέτρους:

1. Τι ακριβώς σημαίνει "δημόσιος υπάλληλος", ώστε να συγκρίνονται πορτοκάλια με πορτοκάλια.
2. Τι ακριβώς σημαίνει "πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι".

Ειδικά το δεύτερο δεν έχω εντοπίσει να εμφανίζεται σε καμία σχετική συζήτηση. Πουθενά αλλού δεν έχω δει να αναγνωρίζεται ρητά ότι έστω και ένας δημόσιος υπάλληλος που δεν παράγει τίποτα, είναι πάρα πολλοί! Αυτό βέβαια δεν είναι άσχετο με την υποστήριξη που απλόχερα παρέχουν στο πελατειακό σύστημα τόσο οι πλείστοι των πολιτικών όσο και τα ΜΜΕ.

Το 2 λοιπόν, είναι σημαντικό να μην μας διαφεύγει ότι είναι πολυπαραγοντικό. Εξαρτάται από:

1. Το πλήθος των δημοσίων υπαλλήλων.
2. Τις αμοιβές τους.
3. Το έργο που παράγουν.

Οποιαδήποτε ανάλυση εστιάζει μόνο στο πλήθος (το 1), συνήθως δεν επιδιώκει να διαφωτίσει τον δημόσιο διάλογο, αλλά να διατηρήσει την ασάφεια από την οποία πολλοί επωφελούνται πάρα πολύ, και μάλιστα εις βάρος, ποιών άλλων, των φορολογούμενων!

Παρακαλώ να μην μου χρεωθεί το ύφος και η γλώσσα του άρθρου στο οποίο αναφέρομαι, τα οποία δεν ταιριάζουν... ακριβώς με το στυλ του ιστολογίου...

Εκθέτω στην κρίση των αναγνωστών (αλλά και του συγγραφέα) την δική μου σύνοψη της ουσίας του άρθρου:

1. Οι δημόσιοι υπάλληλοι στην Ελλάδα, με την ευρεία έννοια, είναι λίγο περισσότεροι από ένα εκατομύριο.
2. Αυτό σημαίνει ότι αποτελούν περίπου 20% της εργατικής δύναμης.
3. Το ποσοστό στο 2 είναι σχετικά μεγάλο. Είναι αισθητά μεγαλύτερο από της Γερμανίας (13,6%) και πολύ κοντά στης Δανίας.
4. Τα ποσοστά σε σχέση με τους εργαζόμενους (αν δεν μετριούνται δηλαδή οι άνεργοι), που είναι και πιο σημαντικά όσον αφορά την βιωσιμότητα και την σκοπιμότητα του αριθμού των ΔΥ, είναι 22,4% για την Ελλάδα, 14% για την Γερμανία, διαφορά πάρα πολύ μεγάλη.
5. Ακόμα και έναντι της Δανίας που έχει συγκρίσιμα ποσοστά με τα Ελληνικά, ο Ελληνικός δημόσιος τομέας είναι πολύ μεγάλος γιατί η παραγωγή του δεν συγκρίνεται με εκείνην στην Δανία.

Το άρθρο δεν αναφέρεται δυστυχώς στους μισθούς, συμπληρώνω όμως ότι οι μισθοί στο δημόσιο μέχρι πριν την κρίση ήταν κατά μέσο όρο 50% μεγαλύτεροι εκείνων του ιδιωτικού τομέα για συγκρίσιμα προσόντα, και στις ΔΕΚΟ διπλάσιοι!

Κλείνοντας θα ήθελα να ρωτήσω εκείνους που βρίσκουν ότι το κράτος στην Ελλάδα είναι μικρό, ή έστω και κανονικό:

Πιστεύετε ότι υπάρχουν διορισμένοι στο δημόσιο δεκάδες χιλιάδες αργόμισθων πολιτικών πελατών, ή όχι;

Αν ναι, το κράτος είναι μεγάλο, ακόμα κι αν έχει, συνολικά, πολύ λιγότερους υπαλλήλους από οποιοδήποτε άλλο. Αν όχι, ..., τι να πω, ..., όχι μόνο ζούμε σε διαφορετικά σύμπαντα, αλλά και... ζηλεύω πολύ το δικό σας!

Τα αποτελέσματα των εξετάσεων στην ανταγωνιστικότητα

Ανταγωνιστικότητα είναι από τα κύρια ζητούμενα της πολιτικής αυτής της εποχής, για να ξεπεραστεί η βαθειά οικονομική κρίση της χώρας. Οι εξελίξεις στον τομέα αυτό καθορίζουν με κρίσιμο τρόπο την επιβάρυνση των φορολογούμενων, για την έξοδο από την κρίση.

Ο οργανισμός World Economic Forum, δημοσίευσε πριν λίγες βδομάδες την παγκόσμια κατάταξη ανταγωνιστικότητας για το έτος 2011-2012, δηλαδή τα αποτελέσματα των σχετικών διεθνών εξετάσεων.

Η Ελλάδα έπεσε 7 θέσεις, από την 83η στην 90η, σε σύνολο 142 χωρών. Ενδεικτικά η FYROM είναι στην 79η, η Αλβανία στην 78η, η Τουρκία στην 59η, η Κύπρος στην 47η, η Πορτογαλία στην 45η, η Ιρλανδία στην 29η. 

Τα σύντομα σχόλια της έκθεσης ειδικά για την Ελλάδα (σελίδα 6), έχουν ως εξής (τονισμός δικός μου): 

"This year Greece falls another seven places in the rankings to 90th, remaining the lowest-ranked country of the European Union. In the context of the ongoing sovereign debt crisis, Greece continues to fall preciptiously in the macroeconomic environment pillar, dropping to 140th position this year. Similarly, Greece's financial markets are assessed more poorly than in the past, at 110th this year, showing paricularfly low confidence on the part of investors. The evaluation of public institutions (e.g., government efficiency, corruption, undue influence) continues to suffer and is ranked a low 89th overall. Another major area of concern is the countrly's inefficient labor market (126th), which continues to constrain Greece's ability to emerge from the crisis, demonstrating the importance of recent efforts to increase the retirement age and increase labor market flexibility. In working to overcome the present difficulties, Greece has a number of strenghts to build upon, including a reasonably well educated workforce that is adept at adopting new technologies for productivity enhancements."

Η διπλωματική γλώσσα στην οποία γράφονται πάντα αυτές οι εκθέσεις, εκτιμώ ότι ανάμεσα στις γραμμές, δίνει εμμέσως πλην σαφώς αφειδώς "τα εύσημα" στις προσπάθειες της κυβέρνησης σε όλα τα μέτωπα. Πιθανότατα υπάρχει διαφορετική ανάγνωση, σύμφωνα όμως με την δική μου, οι προσπάθειες του κ. Ρέππα όσον αφορά το άνοιγμα των επαγγελμάτων, και της κας Κατσέλη με τις περίφημες "κόκκινες γραμμές" της για τις συλλογικές συμβάσεις, φωτογραφίζονται ειδικά, και απολαμβάνουν ειδικής "ευφήμου μνείας".

Ανεξάρτητα από τις λεπτομέρειες της ανάγνωσης, μετεξεταστέοι μείναμε, αυτό είναι σίγουρο. Εντατικά ιδιαίτερα υπάρχει κάποιος να μας κάνει;

Η διαφορά είναι στην διαφθορά

'Γκόλντεν μπόις στους δήμους' τιτλοφορείται το άρθρο που περιλαμβάνει πίνακα που δόθηκε στην δημοσιότητα από τον υφυπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης Ντίνο Ρόβλια, με τις αμοιβές σε 230 δήμους από τους 325, απολογιστικά για το 2010.

Αν και πολλά άλλα σημαντικά θέματα έχουν επισκιάσει το συγκεκριμένο στην επικαιρότητα, τα στοιχεία που παρουσιάζονται είναι τέτοια που, ως ενδιαφερόμενοι για τα δικαιώματα των φορολογούμενων, δεν μπορούμε να τα αφήσουμε ασχολίαστα.

Δεν θέλω να σταθώ στην επισήμανση των μισθών πάνω από €80.000 ετησίως που, κάπως λαϊκίστικα ενδεχομένως, τονίζονται στο άρθρο. Κάποιες ιδιαίτερες περιπτώσεις ή ακόμα και αβλεψίες, θα μπορούσαν ενδεχομένως να παρατηρηθούν και στους καλύτερους οργανισμούς, πόσο μάλλον στο χάος που επικρατεί στην δημόσια διοίκηση γενικά και στους ΟΤΑ ειδικότερα.

Γι' αυτό ουσιαστικότερες είναι νομίζω οι επισημάνσεις / συμπεράσματα του ίδιου του υφυπουργού, που μπορούν να συνοψιστούν ως εξής: Οι αμοιβές στους ΟΤΑ υπερβαίνουν αισθητά κατά μέσο όρο τις αμοιβές της κεντρικής δημόσιας διοίκησης, για αντίστοιχα τυπικά προσόντα. Ο μέσος όρος δεν μπορεί να αποδωθεί ούτε σε αβλεψία ούτε σε ιδιαιτερότητα... Πώς εξηγείται άραγε;

Σημειώνεται ότι οι μισθοί του δημοσίου με την σειρά τους, υπερβαίνουν κατά πολύ (σχεδόν διπλάσιοι, τουλάχιστον μέχρι το ενιαίο μισθολόγιο, στην κεντρική δημόσια διοίκηση και σχεδόν τριπλάσιοι στις ΔΕΚΟ) εκείνων του ιδιωτικού τομέα για ίδια προσόντα.

Μ' αυτό δεδομένο δεν είναι να απορεί κάποιος που η αποκομιδή των σκουπιδιών, για παράδειγμα, κοστίζει στους δημότες της, αλλά και σ' όλους τους φορολογούμενους που καλύπτουν τα ελλείμματα των ΟΤΑ, περισσότερο από το τριπλάσιο του κόστους που θα είχαν αν εκτελούντο από ιδιωτικές επιχειρήσεις. Φυσικά η διαφορά δεν εξηγείται μόνο με την μισθολογική διαφορά. Χρειάζονται και πρόσθετες μορφές κακοδιοίκησης για να εξηγηθεί πλήρως... Η διαφορά είναι στην διαφθορά...

Αξιοπαρατήρητος παρεμπιπτόντως, και ο αριθμός (95!!) των δήμων που δεν απάντησαν. Βρίσκονται άραγε σε διαδικασία απογραφής των εργαζόμενων σ' αυτούς; Ή μήπως εντάσσονται στο "κίνημα" των οργανισμών που θέλουν να ξοδεύουν τα χρήματά μας, χωρίς να δίνουν λογαριασμό; Και τι έχει απογίνει μ' αυτούς εν τω μεταξύ; Προσέξτε αν ο δήμος σας είναι στον κατάλογο, για να ξέρετε τους δημάρχους που θα καταψηφίσετε στις επόμενες εκλογές.

Περιττό και να αναφερθώ πόσο βάναυσα καταπατά η κατάσταση αυτή τα δικαιώματα των φορολογούμενων σε διαφανή, λογικού ύψους, δίκαιη και ανταποδοτική φορολογία._

Μια άλλη διάσταση της μεταρρύθμισης

Σημαντικό άρθρο του Γιάννη Στουρνάρα για την μεταρρύθμιση στην Ανώτατη Εκπαίδευση.

Ως ενδιαφερόμενοι για τα δικαιώματα των φορολογούμενων σημειώνουμε το παρακάτω σύντομο απόσπασμα:

"Παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα δαπανά από τα υψηλότερα διεθνώς κονδύλια για την Ανώτατη Παιδεία (1,5% του ΑΕΠ) και παρά το γεγονός ότι τα πανεπιστήμιά της διαθέτουν επιστημονικό δυναμικό σχετικά υψηλής ποιότητος, οι επιδόσεις τους στις διεθνείς συγκρίσεις δεν είναι ανάλογες της χρηματοδότησής τους..."

Μια ακόμα από τις πάμπολλες επώδυνες παραλλαγές του θέματος:

Το "δωρεάν" είναι δωρεάν μόνο για τους φοροφυγάδες. Για όλους τους άλλους το "δωρεάν" είναι πανάκριβο!

Δημιουργία, ξανά!

Πολύ ενδιαφέρουσα και εμπνευσμένη ομιλία του Θάνου Τζήμερου στον Δαναό στην πρώτη συνάντηση της νέας πρωτοβουλίας "Δημιουργία, Ξανά!", που φιλοδοξεί να πρωταγωνιστήσει ως πολιτικός φορέας σε μια ριζική αλλαγή πορείας στην Ελλάδα.

Ως φορολογούμενοι, υπογραμμίζουμε κάποιες πολύ σημαντικές επισημάνσεις, σχετικές με την φορολογία, την φοροδιαφυγή και τα δικαιώματα των φορολογούμενων (ο τονισμός με κεφαλαία στο αρχικό κείμενο, ο τονισμός με έντονα γράμματα δικός μου):

"...Μόλις τώρα, οι πολιτικοί μας αστέρες ανακάλυψαν ότι για όλα έφταιγε το πελατειακό κράτος. Και το λένε με μία φυσικότητα! Τι είναι το πελατειακό κράτος; Ένα είδος πολιτεύματος; Έχουμε δηλαδή Προεδρευόμενη, Προεδρική και Πελατειακή Δημοκρατία; Το πελατειακό κράτος είναι ΚΑΡΑΜΠΙΝΑΤΗ ΚΛΟΠΗ! Παίρνεις μέσω της φορολογίας τα χρήματά μου για να μου προσφέρεις υπηρεσίες κι εσύ τα δίνεις στον κομματικό σου στρατό αγοράζοντας την επανεκλογή σου.  Είναι έγκλημα του κοινού ποινικού κώδικα! Αναγνωρίζεις λοιπόν ότι υπήρξε πελατειακό κράτος; Πες μας ονόματα! Ποιοι διόριζαν - ποιους διόριζαν. Και όλοι σας κατευθείαν στο σκαμνί!...".

"...Δεν υπάρχει προεκλογική εξαγγελία που να μην περιλαμβάνει την πάταξη της  φοροδιαφυγής. Πιστεύει, αλήθεια κανείς ότι αν όλα αυτά τα χρόνια οι φόροι είχαν πληρωθεί μέχρι δεκάρας δεν θα είχαμε πρόβλημα; Θα είχαμε πολύ μεγαλύτερο! Διότι οι υπάλληλοι της βουλής θα ήταν 10.000 και θα έπαιρναν 24 μισθούς, ο Άκης θα είχε αγοράσει και την Ακρόπολη και οι συνδικαληταράδες της ΔΕΗ θα πήγαιναν διακοπές στα Μπόρα – Μπόρα, με την προσωπική τους μασέζ – όλα πληρωμένα από μας.

Η φορολογική συνείδηση δημιουργείται όταν ανάμεσα στον πολίτη και στο κράτος υπάρχουν σχέσεις αμοιβαίου σεβασμού και ειλικρίνειας.

Η διαφθορά υποθάλπει τη φοροδιαφυγή ώστε να υπάρξει μαύρο χρήμα για τις πληρωμές των επίορκων δημόσιων λειτουργών. Ο φαύλος κύκλος σπάζει μόνον όταν σταματήσει το Κράτος να τον τροφοδοτεί. Όταν μάθει να σέβεται τον μόχθο του πολίτη, όταν αξιοποιεί και το τελευταίο ευρώ που εισπράττει, κι όταν αποδίδει λογαριασμό για το πώς διαχειρίστηκε τα χρήματά μας τότε δικαιούται να πει: Εγώ είμαι εντάξει. Εσύ;...".

Προτείνουμε και ζητάμε από την καινούρια αυτή κίνηση να υιοθετήσει στο σύνολό τους τα δικαιώματα των φορολογούμενων στις θέσεις της, όπως ήδη, μ' αυτή την ομιλία εμμέσως έκανε, για πολλά απ' αυτά. Και της ευχόμαστε μακροημέρευση και επιτυχία στους εξαιρετικά φιλόδοξους στόχους της, που τους συμμεριζόμαστε κι εμείς μαζί με πολλούς άλλους. Μακάρι να αποδειχθεί ότι θα είναι η κίνηση που θα συσπειρώσει όλους εμάς που θέλουμε την στροφή και δεν βρίσκουμε ούτε ποιός φορέας θα την φέρει συντεταγμένα, ούτε πώς θα δρομολογηθεί ούτε πώς να συμβάλλουμε αποτελεσματικά για να έρθει μιαν ώρα αρχύτερα!

Το σίγουρο είναι ότι έχει δημιουργήσει μέχρι τώρα, πολλές θετικές προσδοκίες...

Όχι στην 6η δόση

Σε εξαιρετικό άρθρο του με αυτό τον τίτλο ο Τάκης Μίχας εξηγεί τους διαφορετικούς λόγους για τους οποίους κακώς θα μας δωθεί η 6η δόση από την Τριμερή.

Ανάμεσα σε πολλά σημαντικά και πολύ σκληρά και αληθινά για μας τους Έλληνες, γράφει:

"...Αυτή την στιγμή μια χώρα με κατά κεφαλή ΑΕΠ 32.000 ευρώ όπως η Ελλάδα προσπαθεί να βάλει με κάθε τρόπο τα χέρια της βαθειά στην τσέπη ακόμα και της Σλοβακίας της οποίας το κατά κεφαλή ΑΕΠ είναι 21.000 ευρώ -για να συνεχίσει να συντηρεί ένα επίπεδο ζωής που δεν έχει καμιά σχέση με την παραγωγικότητα και ανταγωνιστικότητά της!...". Και στην συνέχεια:

"...Το 2009 λόγω της κρίσης το ΑΕΠ μειώθηκε στην Σλοβακία με περίπου 5%. Αντί να τρέχει να εκλιπαρεί για δανεικά ή να ανεβάσει τους φόρους η κυβέρνηση της Μπρατισλάβας  έκανε δραστική περικοπή δαπανών και μείωση των φόρων, μέτρα που έπληξαν τον δημόσιο τομέα ακόμα και  τα νοσοκομεία και τα σχολεία. Όμως το πρώτο τρίμηνο του 2011 η οικονομία της αναπτύχθηκε κατά 4% ενώ το 2013 αναμένεται να πληρεί ξανά τα κριτήρια του Μάαστριχτ..."

Παράλληλα, εδώ σ' εμάς, οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα βιαιοπραγούν υπερασπιζόμενοι το "ιερό κεκτημένο τους δικαίωμα" να κοστίζουν σ' εμάς τους φορολογούμενους, τα τριπλάσια από όσο αξίζει η εργασία που μας προσφέρουν. Κόστος στο οποίο, αφού εμείς οι φορολογούμενοι αδυνατούμε να καταβάλλουμε αυτή την στιγμή, συμβάλλουν και οι Σλοβάκοι εργαζόμενοι των 300ων ευρώ, ως δανειστές μας. Αντί δε για ευχαριστώ, ως κερασάκι στην τούρτα της τέλειας αποχής μας από την πραγματικότητα, τους αποκαλούμε και "τοκογλύφους" με μια φοβερή πραγματικά ευκολία.

Ώρες-ώρες σκέφτομαι ότι το μέγεθος αυτής της κατάντιας, την έκταση αυτής της ντροπής για να την ξεπλύνουμε, θα χρειαστεί όταν ξαναέλθουμε στα συγκαλά μας, να κάνουμε μεγάλες και συστηματικές προσπάθειες για μια ολόκληρη γενιά. Προς το παρόν θα αρκούσε στους εταίρους μας νομίζω να πετύχουμε πρωτογενή πλεονάσματα ώστε να μην θέτουμε συνεχώς σε μεγάλο κίνδυνο για όλους, το πολύ σημαντικό έργο του κοινού νομίσματος και της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Φοβάμαι όμως ότι και σ' αυτό πολύ απέχουμε, όχι μόνο από το να το πετύχουμε, αλλά και απ' το να δρομολογήσουμε την σχετική σοβαρή και ορθολογική προσπάθεια, με στοιχειώδη κοινωνική δικαιοσύνη._

Εργασιακή εφεδρεία και όργιο παραβατικότητας

Εξαιρετικό άρθρο του Διονύση Γουσέτη στην Καθημερινή, με θέμα το υπερβολικό μέγεθος του κράτους, αλλά και τον επικίνδυνο παραλογισμό με τον οποίο οι συντεχνίες επιμένουν να διατηρήσουν αθέμιτα προνόμια, ακόμα και προ της χρεωκοπίας που με βεβαιότητα θα τους στερήσει, όχι μόνο τα προνόμια, αλλά και τα στοιχειώδη.

Εξώδικο στην ΔΕΗ για το τέλος ακινήτων από τους Έλληνες Φορολογούμενους

Σημαντική νέα πρωτοβουλία αντίστασης στην φοροεπιδρομή από τους  Έλληνες Φορολογούμενους!

Η κυβέρνηση επιμένει να επιβαρύνει τους φορολογούμενους με άδικα και πολύ αμφίβολης νομιμότητας εισπρακτικά μέτρα, για να αποφύγει το δύσκολο που πραγματικά χρειάζεται: την κατάργηση του πελατειακού κράτους που την τρέφει. Στην διαδικασία δε αυτή, καταδικάζει την Ελληνική οικονομία στην στάση πληρωμών, βάζει την ελληνική κοινωνία σε περιπέτειες και την εκθέτει σε μέγιστους κινδύνους οικονομικής αλλά και γενικότερης οπισθοδρόμησης.

Σημειώνουμε, σ' αυτό το μέτρο ειδικά, ότι η κυβέρνηση ομολογεί την ανικανότητα του εισπρακτικού της μηχανισμού να λειτουργήσει στοιχειωδώς, και αναθέτει το έργο τους στην ΔΕΗ και στους ενοικιαστές. Οι φορολογούμενοι όμως συνεχίζουμε, θέλουμε δεν θέλουμε, να χρηματοδοτούμε τον μηχανισμό αυτόν, που δεν είναι σε θέση να εισπράξει ούτε τα χρήματα που μας κοστίζει!

Σημειώνουμε επίσης ότι ο συγκεκριμένος φόρος φορολογεί περιουσία και όχι εισόδημα! Περιουσία που, υπό κανονικές συνθήκες, έχει ήδη φορολογηθεί κανονικά. Επομένως, για μια ακόμα φορά οι ειλικρινείς φορολογούμενοι τιμωρούνται αντί των φοροφυγάδων. Περιττό και να αναφερθεί ότι το μέτρο καταπατά τα δικαιώματα των φορολογούμενων, για ακόμα μια φορά, και πιο βάναυσα από τις πολλές προηγούμενες.

Γι' αυτό στηρίζουμε την προσπάθεια των Ελλήνων Φορολογουμένων. Χωρίς πολιτική πίεση οι φορολογούμενοι θα είμαστε πάντα σε μειονεκτική θέση έναντι των συντεχνιών και των άλλων αργόμισθων πολιτικών πελατών. Αντισταθείτε!